Siem van Ruiten (KSV Rijnstreek): ‘Ze willen geen gezeur voor zo’n beetje tarwe’

‘Vijfduizend ton lijkt niet veel, maar dat zijn wel een dikke 150 vrachtwagens. Of twintig spitsen. Maar dat mag niet meer. Bij een bepaalde windrichting stuift het laden van tarwe te veel, dan komt het kaf in het water en dat is oppervlaktewatervervuiling, zegt de
milieudienst in Werkendam. Ach kom, vroeger gooiden de boeren dat spul omhoog om het kaf van het koren te scheiden!’, moppert Siem van Ruiten. Hij is directeur van het beurtvaartbedrijf Van Ruiten en Kreijger, maar ook voorzitter van de KSV afdeling Rijnstreek en altijd op zoek naar nieuw werk en nieuwe mogelijkheden.

Door Lilian van Hiele
‘Gemeentes krijgen nu geld van de provincie om een eigen milieudienst op te zetten. Nou, elke gemeente heeft wel een milieufreak die bedrijven kan uitkammen op stof en geluidsoverlast’, zegt Van Ruiten. ‘En van het een komt het ander. Dus die mensen van dat bedrijf in Werkendam, Cavo Latuco, zeiden ook: Siem, laat nou maar. Want ze zijn natuurlijk bang dat zo’n dienst straks ook binnenkomt en ze dan het verhaal krijgen dat het in de loods stuift. En voor zo’n beetje tarwe hebben ze dan liever geen gezeur.’

‘Maar waar ik me het meest aan stoor is, dat het probleem daardoor wordt verplaatst. Die tarwe is zeker vijftien jaar elk seizoen "geruisloos" over water naar Woerden gegaan en nu gaat het over de weg naar Utrecht. Dat bedrijf is ook groter dan dat in Woerden en daar hebben ze een moderne agrizuiger op de stortbakken. Maar daar stuift het toch ook als die vrachtwagen z’n staart optilt? Maar ja, dat is op het fabrieksterrein.

‘Nog zo’n voorbeeld. In Alphen hebben we een prachtige haven. Daar werd glas uit Tsjechoslowakije aangevoerd, flessen voor een conservenfabriek, maar dat mag niet meer, want dat maakte teveel herrie en nu gebruiken ze de kade als parkeerruimte.

‘Ik wilde in Oude Wetering iets met cacaobonen. Ho even, zei gelijk een buurman, dan komt dat stof misschien op m’n auto. Nou, zeg ik, dat veeg je dat er toch weer af! Ik heb Heineken gevraagd waarom ze nu al niet kleinschalig beginnen containers per schip naar Rotterdam te brengen. Maar daar wonen mensen en dan zijn ze bang dat hun bedrijfsnaam in een verkeerd daglicht komt te staan. Maar op die manier blijft er toch niks meer over?’

Negatief effect

‘Dit mag niet, dat mag niet. En als het mag heeft het allerlei beperkingen. En als iemand ergens maar een heel klein beetje last van heeft of zou kunnen krijgen, kan klagen ze tot en met de Raad van State. Ik begrijp dat wel, maar het is wel vervelend. En zo kun je toch geen milieuvriendelijk vervoer stimuleren? Het is eigenlijk veel erger, want door dit soort dingen krijg je een negatief effect’, zegt Van Ruiten.

‘Denk je dat mensen dat "gezeur" willen voor die gulden die de binnenvaart goedkoper is? En dat schaadt het imago van de binnenvaart. Verladers kiezen niet voor milieuvriendelijk vervoer, omdat ze dan problemen krijgen met het milieu en allerlei milieuvergunningen. Het is toch van de gekke?’

Vier weken

‘Ik had pas een partij voor Hilversum. Daar kon ik niet terecht, omdat bij werkzaamheden aan sluis ’t Hemeltje een brug was weggezakt door problemen met bronbemaling. Dus heb ik het geprobeerd in Nigtevegt. Daar heeft Rijkswaterstaat een groot terrein, dat is ook een op en afstapplaats van de bruine vloot, maar daar waren problemen mee geweest over een sleutel. Iemand had het hek open laten staan en nu kon het ineens allemaal niet meer. Nee, meneer, zei die man toen ik belde, dat moet u vier weken van tevoren aanvragen. Dat kan niet, zei ik, want ik werk per dag, per uur en als er een zeeboot komt en ik word gebeld, dan ga ik varen en kan dan pas bellen.

‘Nou, ik heb daar flink gemopperd en zelfs gedreigd de minister te bellen. Zij vindt dat klein werk voor kleine schepen gestimuleerd moet worden en dan willen jullie dat tegenhouden? Uiteindelijk kreeg ik een brief van RWS, dat de regels veranderd waren, dat ik het gebruik voortaan vier weken van tevoren moest aanvragen, maar dat ik dan voor deze keer, bij hoge uitzondering bla, bla, bla… Maar daar kun je toch geen transporten op aannemen? Of bij een klant gaan zitten vertellen dat bij vervoer over water alles mogelijk is?’

Tussen de oren

‘Ik heb geen moeite met regels’, zegt Van Ruiten. ‘Maar niet veertien dagen of vier weken van tevoren. En als je dan belt, bemoeit iedereen zich er mee. En dan is het ook nog een enorm verschil hoe bij verschillende gemeentes en provincies met binnenvaart wordt gewerkt en op binnenvaart wordt gereageerd. Dat zit echt tussen de oren. En dan hou ik ze voor hoe moeilijk het is vervoer van de weg naar het water te halen en dan gaan zij ook nog eens even moeilijk doen!’

Siem van Ruiten (KSV Rijnstreek): ‘Ze willen geen gezeur voor zo’n beetje tarwe’ | Schuttevaer.nl

Siem van Ruiten (KSV Rijnstreek): ‘Ze willen geen gezeur voor zo’n beetje tarwe’

‘Vijfduizend ton lijkt niet veel, maar dat zijn wel een dikke 150 vrachtwagens. Of twintig spitsen. Maar dat mag niet meer. Bij een bepaalde windrichting stuift het laden van tarwe te veel, dan komt het kaf in het water en dat is oppervlaktewatervervuiling, zegt de
milieudienst in Werkendam. Ach kom, vroeger gooiden de boeren dat spul omhoog om het kaf van het koren te scheiden!’, moppert Siem van Ruiten. Hij is directeur van het beurtvaartbedrijf Van Ruiten en Kreijger, maar ook voorzitter van de KSV afdeling Rijnstreek en altijd op zoek naar nieuw werk en nieuwe mogelijkheden.

Door Lilian van Hiele
‘Gemeentes krijgen nu geld van de provincie om een eigen milieudienst op te zetten. Nou, elke gemeente heeft wel een milieufreak die bedrijven kan uitkammen op stof en geluidsoverlast’, zegt Van Ruiten. ‘En van het een komt het ander. Dus die mensen van dat bedrijf in Werkendam, Cavo Latuco, zeiden ook: Siem, laat nou maar. Want ze zijn natuurlijk bang dat zo’n dienst straks ook binnenkomt en ze dan het verhaal krijgen dat het in de loods stuift. En voor zo’n beetje tarwe hebben ze dan liever geen gezeur.’

‘Maar waar ik me het meest aan stoor is, dat het probleem daardoor wordt verplaatst. Die tarwe is zeker vijftien jaar elk seizoen "geruisloos" over water naar Woerden gegaan en nu gaat het over de weg naar Utrecht. Dat bedrijf is ook groter dan dat in Woerden en daar hebben ze een moderne agrizuiger op de stortbakken. Maar daar stuift het toch ook als die vrachtwagen z’n staart optilt? Maar ja, dat is op het fabrieksterrein.

‘Nog zo’n voorbeeld. In Alphen hebben we een prachtige haven. Daar werd glas uit Tsjechoslowakije aangevoerd, flessen voor een conservenfabriek, maar dat mag niet meer, want dat maakte teveel herrie en nu gebruiken ze de kade als parkeerruimte.

‘Ik wilde in Oude Wetering iets met cacaobonen. Ho even, zei gelijk een buurman, dan komt dat stof misschien op m’n auto. Nou, zeg ik, dat veeg je dat er toch weer af! Ik heb Heineken gevraagd waarom ze nu al niet kleinschalig beginnen containers per schip naar Rotterdam te brengen. Maar daar wonen mensen en dan zijn ze bang dat hun bedrijfsnaam in een verkeerd daglicht komt te staan. Maar op die manier blijft er toch niks meer over?’

Negatief effect

‘Dit mag niet, dat mag niet. En als het mag heeft het allerlei beperkingen. En als iemand ergens maar een heel klein beetje last van heeft of zou kunnen krijgen, kan klagen ze tot en met de Raad van State. Ik begrijp dat wel, maar het is wel vervelend. En zo kun je toch geen milieuvriendelijk vervoer stimuleren? Het is eigenlijk veel erger, want door dit soort dingen krijg je een negatief effect’, zegt Van Ruiten.

‘Denk je dat mensen dat "gezeur" willen voor die gulden die de binnenvaart goedkoper is? En dat schaadt het imago van de binnenvaart. Verladers kiezen niet voor milieuvriendelijk vervoer, omdat ze dan problemen krijgen met het milieu en allerlei milieuvergunningen. Het is toch van de gekke?’

Vier weken

‘Ik had pas een partij voor Hilversum. Daar kon ik niet terecht, omdat bij werkzaamheden aan sluis ’t Hemeltje een brug was weggezakt door problemen met bronbemaling. Dus heb ik het geprobeerd in Nigtevegt. Daar heeft Rijkswaterstaat een groot terrein, dat is ook een op en afstapplaats van de bruine vloot, maar daar waren problemen mee geweest over een sleutel. Iemand had het hek open laten staan en nu kon het ineens allemaal niet meer. Nee, meneer, zei die man toen ik belde, dat moet u vier weken van tevoren aanvragen. Dat kan niet, zei ik, want ik werk per dag, per uur en als er een zeeboot komt en ik word gebeld, dan ga ik varen en kan dan pas bellen.

‘Nou, ik heb daar flink gemopperd en zelfs gedreigd de minister te bellen. Zij vindt dat klein werk voor kleine schepen gestimuleerd moet worden en dan willen jullie dat tegenhouden? Uiteindelijk kreeg ik een brief van RWS, dat de regels veranderd waren, dat ik het gebruik voortaan vier weken van tevoren moest aanvragen, maar dat ik dan voor deze keer, bij hoge uitzondering bla, bla, bla… Maar daar kun je toch geen transporten op aannemen? Of bij een klant gaan zitten vertellen dat bij vervoer over water alles mogelijk is?’

Tussen de oren

‘Ik heb geen moeite met regels’, zegt Van Ruiten. ‘Maar niet veertien dagen of vier weken van tevoren. En als je dan belt, bemoeit iedereen zich er mee. En dan is het ook nog een enorm verschil hoe bij verschillende gemeentes en provincies met binnenvaart wordt gewerkt en op binnenvaart wordt gereageerd. Dat zit echt tussen de oren. En dan hou ik ze voor hoe moeilijk het is vervoer van de weg naar het water te halen en dan gaan zij ook nog eens even moeilijk doen!’