Door Karel Kersten
Helden van den bloede zijn Jan en Frans. Ook maatjes. Over hun wildwest-avonturen gaan we het later hebben, over de Schrik van de Bijland, niet eens zo ver van de Imbosch. Zij zijn helden omdat ze weinig thuis zijn en mij ansichtkaarten sturen. Als je, zoals Jan, dan ook nog mijn pianolessen betaalt of, zoals Frans, een been verspeelt, ja, dan kun je als held niet meer stuk. Bij Frans ben ik mijn loopbaan begonnen, bij Jan heb ik die voortgezet.