De Nova Cura was geen boot maar een bootje. Geen dot maar een dotje. Multifunctioneel ook: je kon ermee varen en spelevaren. Met stoeien leer je vechten. Dansen aan het front, plezier in de beroepsvaart. Ze kon zwaaien en zwieren, ze trok sierlijk kielzog in elegante bochten. We speelden samen in de haven van Stein, waar we zes weken met zilverzand lagen te liggen. En we konden alles, daar in die haven.