Schipper Benny Besjes (60) en Marianne Lassche (51) gaven elkaar op 07-07-07 het jawoord. Sinds die dag varen ze samen op de Kasbah door heel Europa. Voor Marianne was het leven aan boord even wennen, maar door haar hobby’s, zoals schrijven, fotograferen, vloggen en sinds kort diamond painting, heeft ze het prima naar haar zin. Ook Benny vaart graag, al ergert hij zich wel mateloos aan de Brusselse regelgeving.
- Benny en Marianne van de Kasbah doen het liefst lange reizen
- Marianne schrijft boek aan boord
Door Hannie Visser-Kieboom
‘Buiten de grens’, dat is de titel van het boek dat schipperse Marianne schreef aan boord van de Kasbah. Het boek is deels autobiografisch en verscheen in 2013. In het boek schrijft ze over haar jeugd en zoektocht naar God. Bij Benny vindt ze nieuw geluk en stapt ze aan boord voor een leven in de binnenvaart. Met vaak verre reizen over de grens, naar het Main-Donaukanaal of soms nog verder over de Donau.
‘Lange reizen maken is lekker rustig, al zijn we dan soms lang van huis. Vooral langs het Main-Donaukanaal is het gezellig, daar heb je mooie plekken om af te meren. Dan gaan we ’s avonds met onze honden heerlijk wandelen. Vaak ontmoeten we dan bijzondere mensen’, vertelt Marianne aan de keukentafel. ‘Als je aan boord bent, is het lekker rustig, je kunt er niet af. Ik maak graag schoon, of ga lekker koffie zetten. Maar dat ramen zemen is wel een keer klaar, dus na een jaar miste ik een hobby. Toen ben ik dat boek gaan schrijven.’
Voordat ze ging varen, werkte ze in de zorg. Helemaal onbekend met de binnenvaart was ze niet. Haar moeder was hertrouwd met een schipper en haar vader kwam uit een baggerfamilie uit Zwartsluis.
Achtergebleven
Ook Benny maakt graag verre reizen naar de Donau. ‘Lekker in de stuurhut, dan kom je gewoon tot rust. Ook hoeft het ruim dan niet zo vaak te worden schoongemaakt. Al vind je op de Donau ook nauwelijks goede ligplaatsen, het is daar nog slechter dan langs de Rijn. Stel je toch eens voor dat je aan boord een hartaanval krijgt, dan kom je nergens van boord. Daar zou de Duitse overheid iets aan moeten doen.’
Over Nederland zijn ze redelijk tevreden. ‘Maar er zijn natuurlijk veel te weinig ligplaatsen. De voorzieningen zijn achtergebleven bij de groei van de binnenvaart.’
Benny groeide op in de binnenvaart, zijn moeder kwam van Terneuzen en zijn vader uit een Friese schippersfamilie. ‘In mijn jeugd woonden we vlakbij de Fokkerfabriek in Dordrecht, daar wilde ik graag gaan werken. Maar toen mijn broer op zijn 21ste een Rijnpatent haalde, ben ik bij hem gaan varen. Later heeft mijn zus ook nog met ons meegevaren.’
Lange werkweken
In 1986 kocht Benny zijn eerste Kempenaar uit 1928, daarna volgden nog vele andere schepen. Ook was hij een half jaar schipper op een rondvaartboot op de Linge. Maar op de Kasbah vaart hij nu alweer 13 jaar. ‘Met dit schip ga ik mijn bedrijf beëindigen. Ik denk nog zo’n drie jaar door te varen en dan wil ik mijn schip verkopen. Varen kost toch veel energie en je maakt lange dagen. Werkweken van 120 uur zijn geen uitzondering. Je hebt altijd wel iets om aan dek te doen of je moet je administratie bijwerken, zoals het vaartijdenboek invullen. Waarom kunnen we geen 40-urige werkweek aanhouden?’
Stemrecht
Hoewel het echtpaar geniet van de Donaureizen, noemen ze ook de nadelen. ‘We konden niet eens gaan stemmen tijdens de Europese verkiezingen. Je krijgt je stemkaart een paar weken eerder, maar als je dan in het buitenland bent, lukt het niet om te stemmen. Waarom kunnen ze dat niet moderniseren, zodat je per mail kunt stemmen?’, vraagt Marianne zich af.
Beiden hadden graag gestemd, zeker omdat ze zich ergeren aan veel Brusselse regelgeving voor de binnenvaart. Benny: ‘Neem nu de vergroening van de binnenvaart. Mijn motor kan nog wel een paar jaar mee, maar om aan de nieuwste eisen te voldoen zou ik eigenlijk een nieuwe moeten kopen. Wat als ik straks mijn schip niet meer kan verkopen, omdat de motor niet meer aan de nieuwste eisen voldoet? Al die nonsens over CO2. Door de eeuwen heen gaat de temperatuur altijd op en neer. Brussel ziet ons als melkkoeien, terwijl ons vervoer per kilo schoner is dan vrachtwagens.’
Waterpolitie
Het foeteren op regelgeving beperkt zich niet tot Brussel. Ook in Nederland liggen ze wel eens in de clinch met de overheid. ‘Als ze je willen bekeuren, dan zullen ze het niet laten. Bij het invullen van het vaartijdenboek schreef ik mevrouw Besjes, terwijl in mijn dienstboekje mevrouw Besjes-Lassche staat. En toen de waterpolitie een keer al voor acht uur aan boord kwam, mochten we het vaartijdenboek niet eens meer invullen’, zo vertellen ze uit eigen ervaring. ‘En als ze aan boord stappen met hun zonnebril op, dan is dat gewoon intimiderend.’
Scheepsgegevens
Motorschip Kasbah. Thuishaven Zwijndrecht. Bouwjaar 1989. Tonnage 2508. Lengte 110 meter. Eigenaar Benny Besjes.