Deel 3: De eerste horde
Door
Floor van Dijck
Varen, dat kan hij wel. Maar die theorie… Daarom is voor Jonathan Smedeman door het Onderwijscentrum Binnenvaart een programma op maat uitgestippeld, dat zijn kennis aanvult op de punten waar hij nog tekort komt. Stap één van het traject is marifonie.
Jonathan weet prima hoe een marifoon werkt, maar er komt ook nog een technisch verhaal en een alfabet bij kijken. Voor het eerst in jaren dook hij daarom met zijn neus een boek in, om zijn kennis bij te spijkeren. Er wachtte namelijk een examen, de eerste stap in de richting van zijn schipperspapieren.
Muurvast
Vol goede moed stapte Jonathan die donderdagochtend in mei de Arend af, de auto in. Richting Brussel, waar hij verwacht werd voor het marifoonexamen. Het was druk op de weg. Terwijl de minuten en uren verstreken, schoof hij steeds maar kleine beetjes vooruit. Ring Antwerpen: muurvast. Zou hij het nog wel halen?
Jonathans handen waren nat van het zweet toen hij eindelijk de helverlichte examenzaal in stormde. ‘Ik was zo opgefokt. Om zes uur was ik gaan rijden, maar zul je net zien, toen kon ik ook nog het gebouw niet vinden. En in het gebouw was ik de zaal kwijt. Ik kan je zeggen, dan begin je niet lekker aan een examen.’
Scheepsrecht
Zenuwachtig was hij niet, wel geïrriteerd over de stressvolle rit. Toen kwamen de vragen. Multiple choice. Verdwaasd staarde hij naar het computerscherm. Allemaal termen die hem niet bekend voorkwamen. Was dit dezelfde theorie uit zijn boek? Een kwartier later stond Jonathan weer buiten. Zonder marifonie-certificaat. Eén foutje teveel werd hem fataal.
‘Weet je wat het zuurste was? Je zag de certificaten al liggen op het bureau van de begeleider. En er zat er ook één met mijn naam tussen. Maar ja, die ging terug het mapje in.’
Binnenkort moet Jonathan het marifoonexamen herkansen. Weer naar Brussel. ‘Dan ga ik het halen’, verzekert hij. ‘Want ik ben er wel flauw van.’ De tweede keer is hopelijk vast scheepsrecht.