Door
Henriette Driesen-Joanknecht
‘Veel collega’s beseffen niet hoe leuk hun werk is. Als wij vertellen dat we ambtenaren waren, horen we regelmatig dat we dat beter hadden kunnen blijven, omdat dat beter is dan varen’, zegt Schippers. Hij vertelt dat hij een schip kocht omdat hij de achtste reorganisatie bij de waterpolitie meemaakte. En opnieuw een verandering die geen verbetering inhield. Hij vroeg zich af of hij zijn pensioen op deze manier moest bereiken of zijn leven een andere wending moest geven. Het werd het laatste en hij begon als walkapitein bij een tankerrederij in Antwerpen.
Bij die rederij kwam hij in contact met de vorige eigenaar van hun Vertrouwen en het balletje ging rollen. Hij sprak bij de koop met de vorige eigenaar af dat die nog als helpdesk zou blijven fungeren. ‘Dat was zeker in de beginperiode erg waardevol. Wim is de eerste reis zelfs meegeweest, daarna heb ik hem en Jopie met talloze vragen bestookt. Over ladingsoorten, vrachtprijzen, lage bruggen en zaken aan boord. We hebben nog steeds een zeer goed en regelmatig contact. Zoiets is onbetaalbaar.’
-
‘Ergerlijke behandeling op laad- en losplaatsen’
Matroos Geleijnse begon zonder maritieme ervaring als deksman op de Vertrouwen. Voor hem was de overstap groter. ‘Mijn enige maritieme ervaring was als passagier bij de Spido. Ik moest werkelijk alles leren. Aan de wal vroeg ik me regelmatig af of ik het kantoorleven nog wel wilde. Vaak had ik het gevoel om negen uur te worden opgesloten en om vijf uur weer door het gebouw te worden uitgebraakt. Toen Rob vertelde dat hij een schip wilde kopen besloten we dat samen te doen. Dat heeft voor ons beiden goed uitgepakt. Het is toch afwachten hoe het gaat als je ineens dag en nacht op elkaars lip zit in plaats van dat je allebei naar je eigen werk en huis gaat.’
Geleijnse heeft een haat-liefdeverhouding met de binnenvaart. ‘Ik heb moeite met de manier waarop schippers worden behandeld, bijvoorbeeld op de laadplaats. Er hoeft van mij echt geen fanfare te staan, maar soms word je behandeld als een lastig noodzakelijk kwaad. Ergerlijk vind ik gevaarlijke laad- en losplaatsen. Op het terrein is meestal een overschot aan veiligheidsmiddelen en -voorschriften, maar een fatsoenlijke aanmeermogelijkheid of dito trap op de kade is teveel gevraagd. Ik kan me er ook aan ergeren dat je vaak niet wordt geïnformeerd bij storingen.
‘Aan de andere kant, als ik weer een week of twee thuis ben geweest in de Randstad, ben ik blij dat we weer op pad gaan. Geen files, stress en drukte. Je werk en woning bij je.’
Schippers onderschrijft de ervaringen van zijn matroos. Ze zijn overtuigd dat een deel van de oorzaak in de houding van de schipper zelf zit. Als een schipper trotser en zelfverzekerder overkomt, dan lokt dat een andere reactie uit. Het probleem is volgens hen dat het systeem al generaties zo werkt en het moeilijk is dat te doorbreken.
Mooie zeeg
De Vertrouwen is als historisch casco ingeschreven in het nationaal register van Varende Monumenten. Schippers en Geleynse vinden de klassieke lijnen van hun schip erg mooi. Ze peinzen er daarom niet over de den recht te maken, zodat er eenvoudig een luikenwagen over kan rijden. ‘Dit schip heeft zo’n mooie zeeg. Het valt mensen langs de Duitse kanalen ook op. We zien ze stoppen met fietsen en naar ons schip wijzen. Dan maken ze een zeegbeweging met hun handen, steken een duim op en zwaaien.’
De inschrijving in het Nationaal Register biedt ook voordelen. Als ze ooit besluiten te stoppen met varen vinden ze wellicht makkelijker een ligplaats.
In september 2009 riepen ze hun eigen oplegregeling in het leven vanwege de crisis. Ze vonden een plek in de Riedijkshaven van Dordrecht. Dat was tot groot genoegen van de bewoners, want er lag eindelijk weer eens een scheepje in hun haven. Schippers werd kapitein bij de Waterbus. Geleijnse heeft in die tijd als matroos afgelost op het luxe partyjacht Thales in Rotterdam. ‘We vonden het fijn weer te gaan varen in april 2011, maar ik denk vaak terug aan de Waterbus en de geweldige collega’s daar’, zegt Schippers.
Hij geniet het meest als hij vaart terwijl de zon schijnt, in de wetenschap dat hij geld verdient en telkens ergens anders is. Of op momenten dat hij in voormalig Oost-Duitsland met de hond wandelt en bijvoorbeeld een ree tegenkomt. ‘De wereld is mijn achtertuin met elke dag een andere ansichtkaart. Met alle perikelen, de crisis en alles, vind ik dat ik nog steeds de mooiste baan ter wereld heb.’
Scheepsgevens
Scheepsnaam: Vertrouwen. Lengte: 57 meter. Breedte: 7,02 meter. Diepgang: 2,35 meter. Tonnage: 616. Europanummer: 02302850. Motor: Caterpillar, 400 pk/294 kW. Bouwjaar: 1925. Thuishaven: Rotterdam. Eigenaar: Schippers, Robert & Geleijnse