Wat eten we vandaag? Andijviestamp met shoarmavlees

‘Wij zijn meestal van de Hollandse pot’, zegt Conny Visser, die samen met haar man Henk week op week af vaart op hun Jacob-Hessel. ‘We eten vers. Er komt nooit iets uit een potje op tafel. Ja, behalve dan bruine bonen, want dat weken is me teveel werk.

Wat eten we vandaag?




Stamppot
andijvie met shoarmavlees

‘Een
echt familiegerecht, mijn moeder maakte het vroeger ook al. Het ziet er niet
uit, maar wij vinden het allemaal heel erg lekker. Omdat er meer kruiden in
zitten, is het smaakvoller dan andijvie met spekjes en het is zo klaar.’
Maak van
gekookte aardappels puree met boter, melk, nootmuskaat en peper en bak het
shoarmavlees gaar en bruin. Ik kook de andijvie een paar minuten, hat kan er
ook kleingesneden rauw door. Maar ik hou niet zo van dat geknaag. Als je het
kookt, dan slinkt het wel, dus je hebt meer andijvie nodig. De andijvie en de
gebakken shoarma gaan door de aardappelpuree. En klaar is het.’

Door

Marja de Vet

‘Vandaag eten we worteltjes,
gebakken aardappels en een slavink. Het toetje is yoghurt en vla, kan het
Hollandser? Maar elke dag aardappels, vlees en groente is wel saai. Er wordt
ook wel chili con carne, nasi en bami aan boord gegeten en gisteren was het
lasagne.’ Conny heeft in de week dat ze niet vaart een baan aan de wal en is
altijd druk.

Ze haalt eens per week boodschappen. ‘Altijd
als ik naar boord ga en vaak doe ik het ook nog even voor de andere ploeg.

‘Ik ga meestal naar de Lidl. Maar ja, mijn man
is en blijft een Fries en staat op koffiemelk van Friesche Vlag en koffie van
Douwe Egberts. Dat haal ik dan bij een andere supermarkt. Net als de nagelkaas
en de turfgerookte worst.’

Bakje yoghurt

Henk staat tussen vijf en zes uur op en gaat
dan varen op een kop koffie en een krentenbol. Tegen achten komt zij boven met
de tweede ronde koffie met boterhammen. De warme maaltijd komt tussen half een
en een uur op tafel en ’s avonds wordt brood met vleeswaren, kaas en iets zoets
zoals jam of hagelslag gegeten, met Yokidrink erbij. ‘Ik hou het dan vaak bij
een bakje yoghurt, want ik ben doorlopend aan de lijn.’

‘We eten in het stuurhuis, maar dat is niet zo
groot, meer dan vier man past er niet in. Als de kinderen aan boord zijn, eten
de jongens (het Friese personeel – red.) beneden.’

Na het eten gaat Henk slapen en vaart Conny
het schip van 105 x 9,50 meter, dat in de zoutpendel tussen Hengelo en
Leverkusen vaart.

Niet leuk

Conny en Henk voeren zeventien jaar samen op
een kleiner schip. De drie kinderen gingen naar het internaat. Toen het niet
meer goed ging met de oudste op het internaat, ging zij aan de wal in Woudsend.
‘Een personeelslid kookte aan boord en ik deed de boodschappen. Die periode was
niet leuk voor mijn man. Hij was de hele week alleen met de stuurman aan
boord en in de weekeinden kwam ik met de kinderen en werd er doorgevaren. We
hebben in die jaren echt voor de kinderen gekozen en niet voor onszelf.’

Roer om

‘Vorig jaar hebben we het roer omgegooid. Mijn
man kreeg hartklachten en heeft een hartoperatie gehad. Ik ben sinds de zomer
weer aan boord. Het gaat nu heel goed met ons. We hebben onze manier van eten
niet aangepast. We aten al gezond, de ziekte van mijn man heeft ook niet te
maken met een ongezonde levensstijl. De jongste van dertien zit nu om de week
op het internaat in Lemmer. Omdat
we sinds de zomer met een dubbele ploeg varen, is mijn man nu ook om de week
thuis en heeft voor het eerst vrije tijd. Hij geniet ervan en gaat veel naar de
sportschool om zijn conditie weer op te bouwen.’

Water in bloed

‘Ik houd wel een beetje rekening met wat de
kinderen lekker vinden en soms vraag ik ze ook wel wat ze willen eten. Maar
toen ze nog aan boord waren, moesten ze eten wat de pot schafte. En als ze het
niet lustten, konden ze er appelmoes bij doen.’

De oudste twee varen al en ook de jongste wil
gaan varen. ‘Ik vind het jammer, omdat ik weet hoe zwaar het is als de kinderen
naar het internaat moeten. Maar ja, het water zit ons allemaal in het bloed.
Als we niet varen dan zeilen we. We hebben zelf een skûtsje en mijn man heeft
twintig jaar op het skûtsje van Sneek gezeild. Hij vaart nu sinds kort op het skûtsje
van Drachten.’

Wat eten we vandaag? Andijviestamp met shoarmavlees | Schuttevaer.nl

Wat eten we vandaag? Andijviestamp met shoarmavlees

‘Wij zijn meestal van de Hollandse pot’, zegt Conny Visser, die samen met haar man Henk week op week af vaart op hun Jacob-Hessel. ‘We eten vers. Er komt nooit iets uit een potje op tafel. Ja, behalve dan bruine bonen, want dat weken is me teveel werk.

Wat eten we vandaag?




Stamppot
andijvie met shoarmavlees

‘Een
echt familiegerecht, mijn moeder maakte het vroeger ook al. Het ziet er niet
uit, maar wij vinden het allemaal heel erg lekker. Omdat er meer kruiden in
zitten, is het smaakvoller dan andijvie met spekjes en het is zo klaar.’
Maak van
gekookte aardappels puree met boter, melk, nootmuskaat en peper en bak het
shoarmavlees gaar en bruin. Ik kook de andijvie een paar minuten, hat kan er
ook kleingesneden rauw door. Maar ik hou niet zo van dat geknaag. Als je het
kookt, dan slinkt het wel, dus je hebt meer andijvie nodig. De andijvie en de
gebakken shoarma gaan door de aardappelpuree. En klaar is het.’

Door

Marja de Vet

‘Vandaag eten we worteltjes,
gebakken aardappels en een slavink. Het toetje is yoghurt en vla, kan het
Hollandser? Maar elke dag aardappels, vlees en groente is wel saai. Er wordt
ook wel chili con carne, nasi en bami aan boord gegeten en gisteren was het
lasagne.’ Conny heeft in de week dat ze niet vaart een baan aan de wal en is
altijd druk.

Ze haalt eens per week boodschappen. ‘Altijd
als ik naar boord ga en vaak doe ik het ook nog even voor de andere ploeg.

‘Ik ga meestal naar de Lidl. Maar ja, mijn man
is en blijft een Fries en staat op koffiemelk van Friesche Vlag en koffie van
Douwe Egberts. Dat haal ik dan bij een andere supermarkt. Net als de nagelkaas
en de turfgerookte worst.’

Bakje yoghurt

Henk staat tussen vijf en zes uur op en gaat
dan varen op een kop koffie en een krentenbol. Tegen achten komt zij boven met
de tweede ronde koffie met boterhammen. De warme maaltijd komt tussen half een
en een uur op tafel en ’s avonds wordt brood met vleeswaren, kaas en iets zoets
zoals jam of hagelslag gegeten, met Yokidrink erbij. ‘Ik hou het dan vaak bij
een bakje yoghurt, want ik ben doorlopend aan de lijn.’

‘We eten in het stuurhuis, maar dat is niet zo
groot, meer dan vier man past er niet in. Als de kinderen aan boord zijn, eten
de jongens (het Friese personeel – red.) beneden.’

Na het eten gaat Henk slapen en vaart Conny
het schip van 105 x 9,50 meter, dat in de zoutpendel tussen Hengelo en
Leverkusen vaart.

Niet leuk

Conny en Henk voeren zeventien jaar samen op
een kleiner schip. De drie kinderen gingen naar het internaat. Toen het niet
meer goed ging met de oudste op het internaat, ging zij aan de wal in Woudsend.
‘Een personeelslid kookte aan boord en ik deed de boodschappen. Die periode was
niet leuk voor mijn man. Hij was de hele week alleen met de stuurman aan
boord en in de weekeinden kwam ik met de kinderen en werd er doorgevaren. We
hebben in die jaren echt voor de kinderen gekozen en niet voor onszelf.’

Roer om

‘Vorig jaar hebben we het roer omgegooid. Mijn
man kreeg hartklachten en heeft een hartoperatie gehad. Ik ben sinds de zomer
weer aan boord. Het gaat nu heel goed met ons. We hebben onze manier van eten
niet aangepast. We aten al gezond, de ziekte van mijn man heeft ook niet te
maken met een ongezonde levensstijl. De jongste van dertien zit nu om de week
op het internaat in Lemmer. Omdat
we sinds de zomer met een dubbele ploeg varen, is mijn man nu ook om de week
thuis en heeft voor het eerst vrije tijd. Hij geniet ervan en gaat veel naar de
sportschool om zijn conditie weer op te bouwen.’

Water in bloed

‘Ik houd wel een beetje rekening met wat de
kinderen lekker vinden en soms vraag ik ze ook wel wat ze willen eten. Maar
toen ze nog aan boord waren, moesten ze eten wat de pot schafte. En als ze het
niet lustten, konden ze er appelmoes bij doen.’

De oudste twee varen al en ook de jongste wil
gaan varen. ‘Ik vind het jammer, omdat ik weet hoe zwaar het is als de kinderen
naar het internaat moeten. Maar ja, het water zit ons allemaal in het bloed.
Als we niet varen dan zeilen we. We hebben zelf een skûtsje en mijn man heeft
twintig jaar op het skûtsje van Sneek gezeild. Hij vaart nu sinds kort op het skûtsje
van Drachten.’