In België zijn de afvalafgiftepunten beter geregeld dan in Nederland, constateren ze. ‘Hier moet je een heel plan maken om je chemische afval van boord te zetten. In België maken we veel gebruik van de afgiftepunten bij de Noordkasteel- en de Lillobrug. Daar kun je water laden en het KCA kwijt. Als je in Rotterdam een berg afval hebt, kun je het alleen voor veel geld en met moeite kwijt, want een bilgeboot mag tijdens het laden niet opzij en een vast afgiftepunt is er bij ons weten in Rotterdam niet.’

Louwerse en Breijer varen in de zomer een systeem van twee weken op en twee weken af. In de winter verandert dat naar een week op, een week af. Daar zit een filosofie achter verklaren ze, want in de winter is het eerder donker en als je veel in het donker vaart is een week lang. Bovendien kun je in dit systeem in de zomer op vakantie. Doorfilosoferend over het perfecte aflossysteem komen beiden uit op 10/10, want 14/14 is net te lang en 7/7 net te kort.

‘Tien dagen op, tien dagen af zou ik het allerliefste varen. Bij 14/14 ben ik altijd blij dat ik naar huis ga en blij  dat ik naar boord kan. In een systeem van week/week heb je je tas net uitgepakt. Daarnaast begint mijn vrouw na tien dagen te kijken of ik niet weer naar boord kan’, vertelt Louwerse.

De Elly ligt met de feestdagen stil, maar de bemanning wil dan niet altijd naar huis, herinnert Paul zich. ‘Ik ben weleens aan boord gebleven met de kerst. Het was erg gezellig. We bleven met zijn vieren aan boord. Ik ben vrijgezel. Het nadeel van de kerst thuis vind ik dat je mensen ziet, die je het hele jaar niet ziet.’

Het ware beroep

Beiden gingen varen omdat het aan de wal niet ging. Zo vertelt Louwerse dat hij niet deugde op de MULO en van zijn vader moest kiezen tussen de ambachtsschool en de Rijn- en binnenvaartschool. Het werd de laatste. Breijer vertelt eenzelfde verhaal, alleen heette zijn school waar het niet ging MAVO.

‘Een kennis van mij had een schip. Hij zei dat ik eens bij hem aan boord moest kijken. Dat was het mts Benjamin. Ik ben met een tas aan boord gekomen en 2,5 jaar later weer weggegaan. Achteraf is het fijn, dat het zo is gelopen. Varen bevalt me prima. Via mijn familie bij Breko ben ik later op de Elly terechtgekomen.’

Louwerse is inmiddels zestig en kijkt terug op een lang arbeidsleven. Hij ziet zichzelf over vijf jaar niet achter de geraniums zitten. ‘Varen is het ware beroep voor mij. Ik heb het een tijdje aan de wal geprobeerd, maar dat mag geen naam hebben. Als ik vaar, heb ik het naar mijn zin. Ik denk dat ik na mijn 65ste blijf varen, maar niet zo intensief als nu. Af en toe een weekje lijkt me mooi. Ik moet er niet aan denken om constant thuis te zitten.’

Gezien zijn leeftijd is dit werk ideaal, constateert hij. ‘Ik heb als aflosser gewerkt en in het bunkerwerk. Het bunkerwerk is nu lichamelijk te zwaar voor mij. Het ladder op ladder af, het gesleep met slangen en gereedschap op de boot hijsen is op mijn leeftijd te onrustig. Dit werk is rustiger.’

Kapitein

Breijer wil in de toekomst als kapitein varen, maar heeft geen plannen om ondernemer te worden. Hij wil graag op de Elly blijven. ‘Ik ben schipper in opleiding. Ik vaar nu twaalf jaar en ben bezig met mijn vaarbewijs en Rijnpatent. In principe wil ik in januari als schipper kunnen varen. Verder blijft alles hetzelfde. Ik blijf hier. Alleen heb ik dan mijn papieren. Zolang er hier niks verandert, heb ik het goed naar mijn zin.’ (HDJ)

Scheepsgegevens:

Scheepsnaam: Elly.
Lengte: 110 meter.
Breedte: 9,11 meter.
Diepgang: 2,92 meter.
Tonnage: 1930 ton.
Europanummer: 4800590.
Motor: Cummins-Wärtsilä.
Thuishaven: Marktheidenfeld.
Bouwjaar: 1972.
Eigenaar: Cornelis Rijerkerk.