‘We zijn nu in dienst bij Hartborg, omdat het schip waarin wij gaan participeren vertraging heeft. Ze zou vorig jaar mei al komen, maar het wordt eind december. We zijn in loondienst om die tijd te overbruggen’, verklaren Adriaan en Dolf hun aanwezigheid op de Saphir. Ze vinden hun aanstaande ondernemerschap voor spannend en leuk.
Adriaan vaart al jaren met zijn vader. Dat gaat goed sinds hij de schipper is. ‘Mijn vader is wat minder fanatiek dan ik. Toen ik direct na het KOF bij hem aan boord kwam, gaf dat verschil in instelling problemen. Mijn vader doet het graag rustiger aan. Sinds ik de baas ben gaat dat goed. We werken al acht jaar samen. We begonnen weer met samen varen op de Marian. Ik heb in de loop van de jaren op allerlei schepen gevaren.’
‘Ik moet wel’
Wout heeft er geen enkel probleem mee dat hij aan boord onder gezag van zijn zoon staat. ‘Zoals gezegd, ik doe het graag rustig aan. Mijn zoon is fanatieker. Hij wilde varen toen hij bij mij werkte en ik wilde stilliggen met het vrouwtje. Adriaan wilde vrijdag lossen en ik wilde vrijdag melden, zodat ik het weekend vrij was. Ik vind het helemaal niet erg dat mijn zoon er zo tegenover staat. Ik ga week-op-week-af draaien als ik bij hem in dienst kom, maar als mijn zoon me nodig heeft, spring ik natuurlijk bij.’
Wout voer vroeger op de Van Uden 15. Daar was je in die tijd niet echt eigen baas, omdat je het schip bezat op huurbasis. Hij stopte door een samenloop van omstandigheden. Een ervan was dat zijn inmiddels overleden vrouw tien jaar ouder was dan hij en eigenlijk te oud werd. Daarna ging hij in loondienst varen en voer vrije tijd. Hij ziet zichzelf voorlopig nog wel varen. ‘Ik zal wel moeten. In de vijftien jaar dat ik voor mezelf voer heb ik geen pensioen opgebouwd. Als ik op dezelfde voet wil blijven doorleven moet ik blijven werken en ik doe het natuurlijk ook om mijn zoon op weg te helpen.’
Stewardess
Dolf en Adriaan gaan drie-weken-op-een-week-af varen als het nieuwe schip er is. Dolf is bezig met het behalen van zijn Rijnpatent. Hij kent Adriaan van de Marian, waar op hij ook werkte. Hij is getrouwd en heeft een zoontje van zestien maanden. Drie-een is geen probleem, zegt hij. ‘Mijn vrouw is stewardess en als ze meer dagen achter elkaar vrij is gaat ze meevaren. Als zij vliegt en ik vaar, is ons kind bij opa en oma. Zij is nooit meer dan vier dagen weg. Wij hebben thuis dus ter land ter zee en in de lucht.’
De andere twee bemanningsleden van de Saphir hebben geen ambities om een eigen schip te bezitten, vertellen ze. Erik is matroos en vaart sinds acht jaar. Hij volgde het KOF in Harlingen en wil blijven varen.
Lichtmatroos Peter vaart sinds zes maanden en zat daarvoor in de huizenbouw. ‘Ik wilde iets heel anders gaan doen. Tot nu toe bevalt varen goed. Ik wil stap voor stap mijn papieren gaan halen. Eerst matroos en dan verder.’
Braamstruiken
In de binnenvaart mag de bemanning wel wat meer als mens en ondernemer worden behandeld door het terminalmanagement, vinden de opvarenden van de Saphir. ‘Soms laat je een monteur langskomen en die mag niet over het terrein. Die moet dan ergens anders aan boord komen. Dan kun je hem ergens achter de braamstruiken oppikken.’
Meer aandacht voor vluchtwegen en ontgasmogelijkheden bij bedrijven noemen ze ook op als toekomstwensen.
Op de vraag of het een goede tijd is om te starten als ondernemer antwoorden Adriaan en Dolf: ‘De tijd zal het uitwijzen. Het is moeilijk te voorspellen. Er komen een hoop nieuwe schepen bij. Als we kiezen voor een ouder schip, dan moet dat eerder worden vervangen en is het de vraag of je het kwijtraakt. We gaan er vanuit dat het goed gaat, anders begonnen we er niet aan. In onze ogen nemen we de juiste beslissing.’ (HDJ)
Scheepsgegevens:
Scheepsnaam: Saphir. Lengte: 110 meter. Breedte: 11,40 meter. Diepgang: 2,85 meter. Tonnage: 2379 ton. Europanummer: 04804230. Motor: Wärtsilä 1800 pk. Bouwjaar: 1992. Thuishaven: Dessau. Eigenaar: Gefo.