De broers zaten in Zwolle op het internaat en hebben geen huis en gezin aan de wal. Met je broer varen bevalt. ‘Je kent elkaar goed, weet wat je aan elkaar hebt en je kunt elkaar vertrouwen. Bovendien hoef je allebei niet om de haverklap naar personeel te zoeken. Op dat punt is het allemaal zo verkeerd nog niet.’

De broers woonden vroeger op de internaatsschepen in Zwolle. Je wist niet beter, zeggen ze daarover. Het was nog voor de tijd van de nieuwbouw in de Aalanden en Holtenbroek.

De Wennigirs verwachten nog vier of vijf jaar te varen, want ze zijn rond de zestig. Ze weten nog niet wat ze dan gaan doen. ‘We zijn in elk geval niet binnen en twee huizen kunnen we niet kopen, verwachten we. Het schip brengt niks op en ons pensioen is door de inflatie niks waard. Dus het ziet ernaar uit dat we samen blijven. Misschien blijven we op het schip wonen. We hebben ook geen alternatief voor varen, want we hebben niks anders geleerd. We hebben alleen lagere school en de binnenvaartschool. De HBS konden mijn ouders niet betalen’, vertelt Klaas.

Hoe het de broers in de nabije toekomst vergaat hangt ook af van het casco van de Trintel, vertellen ze. ‘In principe willen we gewoon doorvaren. Motorisch hebben we weinig problemen, maar het casco moet goed blijven. Vermoedelijk komen de zijen er over een paar jaar aan. Het is afwachten of we dat gefinancierd krijgen.’

Ze zien zichzelf in elk geval niet op een nieuwbouwschip varen, want de huidige nieuwbouw achten ze ongeschikt voor de kanalen en ze slapen graag ‘s nachts. ‘De huidige nieuwbouw moet zoveel ballast zetten, dat het lijkt of de schepen geladen zijn als ze leeg op het kanaal varen. Dat is niet efficiënt. Daarnaast willen we niet volcontinu varen. Het bevalt ons goed om ’s avonds stil te liggen. We varen nu veel op de kanalen en dat bevalt ons goed. De Rijnvaart trekt ons minder. Met deze scheepsmaat is niks mis.’

Te lage bruggen

Ze zijn nooit op vakantie geweest en zien de noodzaak er niet van in. ‘Waarom zouden we? Spanje is me te warm en Noorwegen te koud. Het bevalt me hier wel. We hebben alles aan boord: kopschroef, radar, aggregaat en we kunnen overal naar toe. Het is wel best zo.’

De mannen vinden zichzelf geen types voor tussen vier muren. Alleen in de winter als het koud is en stormt zou een kantoorbaantje wel lekker zijn. Ze zijn niet de enigen in de familie die varen, want alle vier de jongens uit het gezin zijn gaan varen. De een vaart in loondienst op de Nordwand en de ander als aflosser op een passagiersschip.

De Trintel vaart in principe overal heen, maar meestal op de kanalen. In hun vaargebied mogen best alle bruggen naar zes meter worden gebracht, vinden ze en beiden vinden de hoge gasolieprijs een probleem. ‘Een brughoogte van zes meter hebben we op het Twentekanaal ook. De stuurhut kan dan overeind blijven als we leeg zijn. Of ze moeten de bruggen vervangen door tunnels, dan kunnen we zelfs gaan zeilen. Dat zou met de hoge gasolieprijs een uitkomst zijn’, grappen ze.

De broers hebben geen huisdieren, maar vroeger hebben ze wel een hond aan boord gehad. ‘Dat was wel gezellig en hij waakte, maar dat hadden wij niet altijd door. We hadden een nieuwe fiets op het voordek staan en het beest blaffen. Wij zeiden: "Houd je bek", tegen de hond, maar de volgende dag was de nieuwe fiets mooi verdwenen.’ (HDJ)

Scheepsgegevens:

Scheepsnaam: Trintel.
Lengte: 67 meter.
Breedte: 8,26 meter.
Diepgang: 2,60 meter.
Tonnage: 910.
Europanummer: 02309833.
Motor: Cummins, 700 pk.
Thuishaven: Zwolle.
Eigenaar: Hans en Klaas Wennigir.
Bouwjaar: 1956