Stuurman Casa was een ruwe bolster, zonder blanke pit. Dat is te zeggen, ik heb die nooit aangetroffen. We konden met elkaar overweg omdat we zorgden elkaar niet in de weg te zitten. Onder supervisie van kapitein Kemmeren was het hele schip van hem, minus de machinekamer. Hij mocht daar wel in, maar had er niets te zoeken. Ik was de matroos-motordrijver.