In spanning voor Stage V-subsidie

Terwijl Peter (54) en Linda (52) Smink aan de keukentafel van de Arkervaart vertellen over hun leven, breekt de ringtone van hun mobiel in. Peter neemt op en gebaart naar Linda dat ze haar mail moet checken. Of er al bericht is over de subsidie voor een nieuwe Stage V-motor. Bij de eerste tranche in januari eindigde de Arkervaart als nummer 60, terwijl de subsidie na 44 schepen was opgesoupeerd.

Hannie Visser-Kieboom Werkendam, 07 december 2022, 12:00

‘We waren voor de eerste ronde te laat. Maar we kregen in juni bericht dat er meer budget was en dat in de tweede ronde alle aanvragen alsnog zouden worden toegekend’, vertelt schipperse Linda. Na haar mailcheck blijkt dat ze nog even geduld moeten hebben. In het telefoontje was sprake van twee toegekende aanvragen. Hoewel schipper Smink spreekt van de groene ‘maffia’, zal hij blij zijn als de subsidie binnen is en denkt hij na over verdere vergroening, zoals zonnecollectoren.

Brandstof besparen

Smink vindt het jammer dat de voorlichting over brandstofbesparing in de binnenvaart op een laag pitje staat. ‘Ik maak maar zelden gebruik van mijn aggregaat, terwijl die op veel schepen 24 uur per dag draait. Mensen motiveren om te besparen lukt kennelijk alleen als het geld oplevert. Ook in de binnenvaart-opleidingen zou er veel meer aandacht voor moeten zijn. Zelfs in de sluizen laten (zet)schippers soms hun motoren doordraaien.’

Het echtpaar Smink is kritisch op de regelgeving, niet alleen wat betreft vergroening, maar bijvoorbeeld ook over de Vaartijdenwet. ‘Waarom kunnen ze niet meer kijken naar de geest van de wet in plaats van de letter. Negentig procent van de binnenvaart handelt in die geest. Als je ’s avonds bij een sluis arriveert en je rust wilt pakken, kun je niet altijd afmeren en moet je wel verder varen. We hebben ook weleens in een sluis vastgelegen vanwege een storing, maar daar kon geen rekening mee worden gehouden.’

Wat als je ziek bent?

Als voorbeeld van moeizame regelgeving noemen ze de maximale ligduur van drie maal 24 uur op het Twentekanaal. ‘Maar wat als je ziek bent? Binnenvaartorganisaties zouden daar meer werk van moeten maken. Maar sinds de stoelendans bij KBN zijn ze onzichtbaar geworden. We horen niets meer van hen. Ik ben ook nergens meer lid van’, aldus schipper Smink.

Andere ergernissen zijn boetes voor het niet tijdig keuren van een brandblusser. ‘In Duitsland betaal je dan 35 euro boete en krijgt nog even de tijd om het in orde te maken. In Nederland kost dat bij zeven brandblussers zo zeven maal 200 euro.’

Een ander voorbeeld van doorgeslagen regelgeving vinden ze het stempelen van een dienstboekje. Dat kan in Duitsland en België niet alleen eenvoudiger, maar ook sneller en goedkoper.

De Arkervaart ligt een paar dagen in Werkendam voor enkele reparaties, onder meer aan het roer. En er komt een nieuwe autokraan aan boord. In de roef worden enkele klussen uitgevoerd, zoals een nieuwe vloer.

Via omweg in binnenvaart

Voor Peter is de huidige Arkervaart zijn derde schip met dezelfde naam. Hij vertelt via een omweg in de binnenvaart te zijn beland. Zijn eerste schip kreeg hij in de jaren ’90 cadeau van Youth for Christ en bouwde hij om voor het begeleiden van zeilscholen, maar ook voor de passagiersvaart. Toch beviel de passagiersvaart op den duur niet. ‘Mijn hart lag bij het vrachtvaren. In de passagiersvaart ben je nooit klaar. Ook werden de eisen steeds hoger, niet alleen vanuit de overheid, maar ook van de passagiers.’

Schipperse Linda stapte pas drie jaar geleden aan boord van de Arkervaart, toen ze een relatie kreeg met Peter. ‘Ik heb 10 jaar in het buitenland gewoond en heb altijd veel gereisd. Ik leefde in die jaren uit een tas. Toen ik Peter leerde kennen ben ik een weekje meegegaan en ik vond het leuk. Toen heb ik snel mijn papieren gehaald en ik vind het heerlijk aan boord. ’s Morgens wakker worden als Peter al aan het varen is en dan naar buiten kijken en zien dat je steeds ergens anders vaart. Terwijl je toch je huis bij je hebt. Vooral in de zomer is dat heerlijk.’

Bemanningseisen

Ook de twee zonen Jennik (20) en Bjarne (18) van Peter varen graag mee. Jennik wil later het schip wel overnemen. ‘Ik heb gezegd dat ik nog eenmaal een SI-keuring wil laten uitvoeren, dan kan ik nog acht jaar vooruit met dit schip. Daarna mag hij het stokje overnemen. Een 110-meterschip zie ik niet zitten. Dan moet je met personeel varen. Die bemanningseisen moeten snel worden aangepast, die zijn door alle techniek echt achterhaald. Waarom moet je bij een schip dat een paar meter langer is, meer personeel aan boord hebben? Ons schip is nu net onder de 85 meter.’