Column

Sluiting internaten natuurlijke ontwikkeling

Steeds meer schippersinternaten sluiten komende jaren hun deuren. Dat betekent dat het romantische beeld van gezinsbedrijven, waarin man, vrouw en kinderen samen aan boord zijn, steeds meer naar de achtergrond verdwijnt.

COLUMN

Redactie Rotterdam, 27 mei 2022, 20:45

Deze week verbaast Angela zich over gezinsbedrijven.

Grote rederijen en binnenvaartondernemingen verhuren hun schepen 24/7 aan opdrachtgevers. De binnenvaart ontwikkelt zich tot volcontinu-bedrijf, waarin systeemvaart langzamerhand de norm wordt. Dat is geen omgeving voor kinderen. De gezinnen blijven meer en meer aan de wal en de kinderen hoeven daardoor ook niet meer zo nodig op een internaat te verblijven.

Ouderrol

De meeste schippersechtparen hebben tegenwoordig een huis aan de wal. Dat was jaren geleden wel anders. Toen had slechts een klein percentage schippers een huis aan de wal. Voor het gros van de schippers was het niet anders dan dat de kinderen naar het internaat gingen. Er was nauwelijks een andere keuze mogelijk. De internaten zaten dan ook vol. Maar sluiting van de internaten is onder de gegeven omstandigheden niet meer dan logisch. Het is belangrijk dat je je er voor je kinderen bent en je ouderrol zo goed mogelijk kunt vervullen zonder dat daar een externe partij bij komt kijken.

Geen spijt

Zelf hebben we daar ook voor gekozen en tot op heden geen spijt van gehad. Alleen wel met de kanttekening dat onze zoon nu minder van het vak meekrijgt dan wij vroeger. Het varen is niet per definitie een onderdeel van zijn leven. Wanneer ik naar mezelf kijk, moesten wij het schip vaak achterna reizen en zat je vaak aan boord. Waardoor je dan automatisch ook meer van het vak meekrijgt. Tegenwoordig staan het weekend en de vakanties in het teken van andere activiteiten. Dat brengen de moderne tijd ook met zich mee.

Nadelig aspect

Ik ben mij ervan bewust dat dit een nadelig aspect is voor onder meer de jonge aanwas. Varen is niet meer het middelpunt van het gezinsleven, zoals dat honderden jaren voor ons het geval is geweest. De huidige generatie schippersjeugd krijgt veel minder mee van het varen. Dat is logisch. Maar desondanks zullen er altijd kinderen zijn die toch kiezen voor het vak van hun vader en moeder. En ik denk ook niet dat alle internaten zullen sluiten en alle gezinsbedrijven verdwijnen. Er zullen zeker markten overblijven waarin de gezinsvaart goed kan gedijen. Daar is ook niks mis mee. Maar de rederijen en grote schepen zullen de overhand hebben, waardoor de sluiting van internaten niet kan uitblijven.

Angela Durinck is binnenvaartondernemer. Samen met haar partner heeft ze het schip Duancis.

Volgende week leest u hier een column van de Maritime Sisters.

Lees ook:

De Maritime Sisters staan nooit stil

Ouderrol

Geen spijt

Nadelig aspect

Angela Durinck is binnenvaartondernemer. Samen met haar partner heeft ze het schip Duancis.

Volgende week leest u hier een column van de Maritime Sisters.

Lees ook:

Reacties (3)

Door dit soort colums denk ik dat dit het laatste jaar is dat ik betaal om schuttevaer online te volgen … wat een eenzijdig stukje journalistiek. Er zijn zoveel ondernemers die niet meegaan in die 24/7 gekte , dat iemand dat doet is prima hoor maar sleep de rest niet met je mee aub.

Geplaatst door: auroraspits op 30 mei 2022 om 23:36
Geachte mevrouw Durinck,

Ook deze week mogen wij weer een formidabel stukje onzin lezen in uw column. Dat de sluiting van internaten een gevolg is van natuurlijke ontwikkeling, dat is misschien wel één van de weinige waarheden die we hierin kunnen vinden. Maar de redenatie dat dit een gevolg is van de opkomst van de volcontinue raakt kant nog wal.

In de afgelopen decennia zijn er steeds grotere maar ook steeds minder schepen in de West-Europese vloot actief. Daarnaast is het een landelijke tendens dat het gemiddeld aantal kinderen dat per gezin geboren wordt fors is gedaald. Niet gek dat er dan steeds minder kinderen overblijven om naar het schippersinternaat te gaan en dat er hierdoor diverse internaten moeten sluiten. Al hoeft dat echt niet te betekenen dat met de resterende internaten de gezinsbedrijven niet meer door kunnen gaan.

En waar in de container- en tankvaart de opdrachtgevers 24/7 beschikbaarheid eisen van de schepen zie ik in de bulk en stukgoed een hele andere tendens. En dat is niet de tendens naar volcontinu, maar een tendens naar een schipper/ondernemer met een goede planning. Een schipper/ondernemer die kan aangeven wanneer hij op de losplek is, zodat kraan en personeel besteld kan worden. Niet meer melden bij aankomst, maar een vooraf afgesproken lostermijn. En dan plannen ze het liefste het lossen door de weeks en overdag. En dat alles kan allemaal prima in de A1 en met een vrije zondag ertussen!

De vraag is natuurlijk, wat wil jij als ondernemer. Wij kozen met ons gezinsbedrijf duidelijk voor een groot schip dat 6x 14 uur in bedrijf is. ’s Nachts slapen en zondag vrij. En als het losbedrijf niet op zaterdag wil lossen, pak ik een vrij weekend. Op deze manier kan ik flexibel zijn naar de klant en er toch ook een goed privé leven op na houden. En daar is niets romantisch aan, dat is gewoon hoe je anno 2022 op professionele wijze een bedrijf kan voeren.

Het is ook maar de vraag of het volcontinubedrijf op langere termijn vol te houden is. Personeel wordt steeds schaarser. Onderzoeken tonen ondertussen duidelijk aan dat het helemaal niet gezond is om in ploegendiensten dag en nacht te werken. Ook personeel zal dat steeds minder willen. En als ze toch moeten vragen ze daar een nog hogere beloning voor of bedingen nog meer vrije tijd. De gemiddelde voltijd werkweek aan de wal loopt ondertussen ook gestaag terug in uren. Enkel met volledig geautomatiseerde schepen ligt er voor het volcontinubedrijf een haalbare en betaalbare toekomst in het verschiet.

Betreft de ouderrol vraag ik me echt af in welke tijd u leeft. Zonder externe partij je kinderen groot brengen is toch echt een sprookje uit de non-feministische jaren 50! We leven ondertussen in 2022 waarin een 1 verdiener de kost al lang niet meer bij elkaar kan verdienen. Een tijdperk waarbij het de norm is je kinderen (baby’s nog!) direct na het zwangerschapsverlof in de handen te geven van het kinderdagverblijf. En als ze naar de basisschool gaan, volgt ’s middags nog een middag spelen op de BSO. Omdat vader en moeder beide nog aan het werk zijn.

Het is ook precies de reden dat wij ervoor gekozen hebben om te gaan varen. De eerste 6 levensjaren ben ik altijd bij mijn kinderen. Ik was erbij toen ze na een lange strijd voor het eerst van de rug op de buik wisten te rollen. Ik hoorde de eerste woordjes en zag de eerste stapjes. Ik hoefde deze mijlpalen niet op filmpjes van de leiding van het kinderdagverblijf te zien. En dat we onze kinderen na het 6e levensjaar in de schoolweken aan de zorg van het internaat moeten toevertrouwen is een noodzakelijk kwaad. Een keuze uit twee kwaden zal ik maar zeggen. Maar het maakt mij niet tot een slechte vader of een slechte ondernemer.

Het is spijtig dat dit soort teksten in de vakbladen komt te staan. Als de juiste persoon dit leest kan het animo om de internaten voor een gedeelte te subsidiëren snel teruglopen. Het brengt juist de gezinsbedrijven in gevaar. Ik zeg het wederom: Jammer dat u als collega ondernemer het oog en het respect voor het privéleven en het gezinsverband zo bent verloren.

Met vriendelijke groet,

Liam Feenstra

Geplaatst door: nosceorbis op 30 mei 2022 om 20:40
Als ouder met 3 kinderen op het schippersinternaat doen dit soort columns mijn haren recht overeind staan. Als dit het doel is van de columniste heeft ze het goed gedaan. Chapeau voor dit kansloze, eenzijdige, onnodig kwetsende stukje onzin.
Ik hoop dat u vanuit uw ivoren toren op zo’n containerdoos, getergd door slechte planningen en verstoringen en dan vooral de 2e rangs behandeling in de zeehavens, die 24/7 van u verlangen om maar op te komen draven wanneer het u vooral niet schikt, ook eens naar beneden wilt kijken ;-).
Ik kijk namenlijk vanuit een bril van droge bulk schip, waar 99% van mijn klanten die ik mag bedienen, zich door een goede samenwerking, transparante, steeds verder digitaliserende omgeving, in staat zijn om goede afspraken te maken. Dat zelfde aantal klanten werkt ook niet 24/7, ik schat in dat zelfs 80% niet in het weekend werkt.
Zo kan ik mijn leven prima organiseren, terwijl onze kinderen op een goede manier doordeweeks opgevoed worden, keurige normen en waarden meekrijgen en veilig naar school kunnen. Het is een groot goed dat onze overheid zich realiseert dat goede scholing van schipperskinderen, de basis is voor vele gezinsbedrijven in onze sector én in de kermis sector.
Ik hoop altijd maar dat wanneer een ambtenaar van VWS dit soort stukken leest zichzelf realiseert dat de goede basis voor de ca. 500 schipperskinderen die op de internaten zitten, de basis is voor vele miljoenen tonnen goederen die vervoerd worden door hun ouders. Omdat ze weten dat hun kroost in een veilige omgeving zitten. Daar aan tornen, dient met uiterste zorgvuldigheid en een goede neus voor de gevolgen van het leven van deze kinderen en hun ouders bekeken te worden. Hoe dit hierboven plat geslagen word tot een column die een gesprek aan de bar in de kroeg weergeeft, is allerminst de juiste benadering hoe je hiermee om zou moeten gaan.
Maar goed dat is dan ook maar mijn mening, zij-instromer in deze mooie sector, die ervaart dat onze kinderen al 10 jaar een goed onderkomen hebben, waardoor wij onze service richting onze klanten op een keurig niveau kunnen houden, zonder dat de kinderen daar onder hoeven te lijden.
Dat de columniste vermoed dat dit nog wat te maken heeft met een romantisch beeld, is misschien wel een weergave van hoe ze dit nog graag had gezien. Daar heeft ze wel een punt, die tijd is voorbij, welkom in 2022.

Geplaatst door: Ericvd op 29 mei 2022 om 08:36

Reageer

Om te reageren op dit bericht moet u ingelogd zijn. Klik hier om in te loggen. Uw reacties worden altijd ondertekend met uw volledige persoonsnaam.