Vele generaties Van Duinen verdienden hun boterham in de binnenvaart, zo kwam ook Albert als jonge knul bij zijn vader aan boord. ‘Nu maakt iedereen andere keuzes, maar vroeger ging je toch eerder doen wat je vader deed. Ik vind schipper ook een leuk beroep met veel variatie. We varen door heel Nederland, België en Duitsland. Amer Shipping is ook een fijn bedrijf. Eerder heb ik meer dan 20 jaar in de duwvaart gezeten, maar toen Marion vertelde dat ze wel weer wilde meevaren, heb ik iets anders gezocht. De duwvaart is een echte mannenwereld en dat wilde ik niet voor Marion’, vertelt Albert in de stuurhut van de Beaufort. Marion knikt instemmend als haar man vertelt over de mannenwereld. ‘Ik ben weleens een weekendje mee geweest, maar dat was niets voor mij.’

Solliciteren

Zo solliciteerden ze samen bij Amer Shipping en werden gelijk aangenomen. Wennen aan het 135-meterschip was niet nodig. ‘Ik heb jaren met een duwboot met vier bakken gevaren. Dan is een 135-meterschip veel makkelijker. Ook veel luxer, met kopschroeven en zo. Vroeger had je op zo’n duwbak helemaal weinig spullen en was je steeds ouderwets bezig met ankers.’

De schipperse hoefde ook niet lang te wennen om weer aan boord te zijn. Ook zij komt uit een varensfamilie. ‘We varen nu twee weken op en twee weken af, ik zou niet meer altijd aan boord willen zijn.’

Woonark

De drie dochters en één zoon zijn intussen oud genoeg om hun eigen keuzes te maken. Zo vaart zoon Bryan nu op een containerschip op de Rijn. Dochter Claudia werkt in de zorg en heeft een relatie met een schipper en de dochters Kyara en Cynthia werken in de detailhandel.
‘Toen we weer samen zijn gaan varen, hebben we ons huis verkocht. Het werd te groot voor ons. We hadden een huis met vijf slaapkamers en een grote tuin en als je dan thuis bent kun je altijd gelijk aan de slag in de tuin en in huis. Ons huis was binnen een dag verkocht en toen zagen we de woonark te koop liggen. Die moest wel helemaal worden opgeknapt, maar we wonen nu heerlijk op het water in Maasbracht. We kijken recht de haven in en ik kan gemakkelijk gaan vissen. Ook onze speedboot ligt bij de ark’, vertelt schipper Van Duinen.

Biertje drinken

De naam ‘Mijn droom’ lieten ze staan op de ark en liefst gaan ze nu nooit meer verhuizen. Marion: ‘Die twee weken aan boord zijn zo voorbij. Als we in Maasbracht zijn, komen de kinderen veel op bezoek en gaan we naar onze ouders. Ook gaan we graag op vakantie en Albert gaat graag met zijn speedbootje varen.’

Ook Albert geniet van zijn twee vrije weken. ‘We zijn altijd één week gelijk vrij met onze schoonzoon en dan komt hij samen met Claudia graag op bezoek. We hebben dezelfde hobby’s, een beetje barbecueën, een biertje drinken en lekker ouwehoeren. Maar we vinden het ook nooit erg om weer naar boord te gaan, varen is gewoon leuk werk”.

Jachtig bestaan

De Beaufort ligt voor een schroefreparatie en enkele klusjes aan de motor afgemeerd in de haven van Werkendam. ‘Ik heb nog nooit eerder in Werkendam gelegen, maar ze hebben hier wel alles voor de binnenvaart. Dat had je vroeger in Maasbracht ook. Maar daar is bijna alles verdwenen, terwijl het hier rond de Drechtsteden alleen maar is gegroeid.’

Het is niet de enige verandering in de binnenvaart door de jaren heen. Zo ervaart het schippersechtpaar veel meer werkdruk. Marion: ‘Je wordt eigenlijk altijd opgejaagd aan boord, je moet zo laat laden en dan weer zo laat lossen. Je kunt nooit je eigen tempo bepalen. Ook het sociale leven is grotendeels verdwenen. We liggen nooit meer samen met iemand ergens stil om te buurten. Daar is gewoon geen tijd meer voor. Met een eigen schip is dat waarschijnlijk nog erger. Dan wil je je werk niet kwijtraken en ga je altijd maar door. Wij werken gelukkig voor een fijn bedrijf. Als we eens een bruiloft of begrafenis hebben, dan komt het altijd in orde.’

Engelse taal

De Van Duinens zijn aan boord met twee Roemenen. De communicatie is in het Engels. ‘Dat gaat goed. Ons Engels is in elk geval flink vooruit gegaan.’

Na een paar dagen Werkendam zijn de reparaties klaar en vaart de Beaufort leeg naar Antwerpen om rollen te laden voor Gent. Daarna stappen Albert en Marion alweer van boord en gaan naar huis.

Lees ook:

‘Met drie kleine kinderen aan boord wil je je toch op je gezin richten’

Theo Nuij (Duc in Altum): ‘Schippers varen te vaak onder hun kostprijs’