‘Met drie kleine kinderen aan boord wil je je toch op je gezin richten’

Wie aan de vijfjarige Elzeline vraagt hoe ze haar eerste logeerpartijtje op het schippersinternaat in Werkendam vond, krijgt ‘superleuk’ te horen. De oudste dochter van het schipperspaar Wouter (32) en Karolien (31) Smitsman vertelt in de roef van de Dependant enthousiast over school en haar vriendinnetje Nina. Haar ouders besloten al lang geleden dat hun kinderen naar het internaat zouden gaan.

V.l.n.r. Wouter, Theodora (3), Elzeline (5), Karolien en Catharina (2) aan boord van de Dependant. Ze maken nu nog liefst lange reizen, maar dat gaat veranderen als na de zomer de oudste naar het internaat gaat. (Foto Hannie Visser-Kieboom)
V.l.n.r. Wouter, Theodora (3), Elzeline (5), Karolien en Catharina (2) aan boord van de Dependant. Ze maken nu nog liefst lange reizen, maar dat gaat veranderen als na de zomer de oudste naar het internaat gaat. (Foto Hannie Visser-Kieboom)

‘Zelf ben ik aan de wal opgegroeid. Toen ik naar school moest ging mijn moeder aan de wal wonen. Het is een moeilijke keuze, maar die moet je niet voor je uitschuiven’, vertelt Wouter. Karolien vult hem aan: ‘Het was voor ons vanzelfsprekend dat ze naar het internaat zouden gaan. Als je dat je kinderen van kleins af aan vertelt, werk je daar naartoe en wordt het vanzelfsprekend. Na de zomervakantie gaat Elzeline twee weken naar het internaat en is ze daarna twee weken aan boord. Vanaf 1 januari volgend jaar gaat ze dan elke week naar het internaat. Het zal wennen zijn, maar ze is er ook echt aan toe.’

Gezin

Elzeline is de oudste van drie dochters. Theodora van drie en Catharina van twee jaar, kunnen nog een paar jaar aan boord wonen en krijgen les van Karolien. ‘Sinds we twee jaar geleden deze grotere Dependant kochten varen we met een matroos. Ook als we geen groter schip hadden gekocht, waren we op zoek gegaan naar een matroos. Met drie kleine kinderen aan boord wil je je toch op je gezin richten. Dan kom je nauwelijks toe aan het onderhoud aan boord’, zo is de ervaring van het schippersechtpaar.

Varensfamilie

Schipper Smitsman komt uit een varensfamilie, ook zijn ouders en enkele broers varen in de binnenvaart. ‘Mijn vader voer wel rond de kerktoren. Toen ik 16 werd ben ik voor twee jaar bij hem gaan varen. Daarna kwam mijn broertje aan boord. Toen ben ik matroos geworden op de Spes Salutis, daar ben ik zeven jaar gebleven.’

In die periode leerde hij Karolien kennen. Als dochter van een predikant was ze gewend vaak te verhuizen en ook de binnenvaart was haar niet helemaal onbekend. In de zomer voer ze vaak mee op de Spes Salutis. ‘Het was niet moeilijk om te wennen. Ik vond het fijn mijn eigen plek te hebben aan boord. Ik ben graag op mezelf en hoef echt niet avond aan avond op pad.’

Toch waren ze onlangs blij dat ze na een reis van zes weken naar de Donau eindelijk weer van boord konden. ‘Alleen in Wenen zijn we even de stad in geweest, voorbij Wenen is het maar een dooie boel’, vindt ook Wouter.

Schip met matroos

Hun vorige schip was 80 meter en de huidige Dependant 110. ‘We hadden het goed naar ons zin op het vorige schip, maar we kregen een koper die het graag wilde hebben. De koop van een 86-meterschip leek een logische volgende stap, maar we zijn toch op dit 110-meterschip uitgekomen. De vorige eigenaar had al een Tsjechische matroos aan boord en hij wilde graag blijven. Hij heeft me wegwijs gemaakt aan boord.’

De Dependant vaart bij de NPRC en haar eigenaren maken het liefst lange reizen, zoals zout van Delfzijl naar Frankfurt, of kunstmest van Mannheim naar Rotterdam of Antwerpen. ‘Naar boven heb je altijd mooie prijzen en het is goed voor je rust. Na het laden kun je even je schip afspuiten en gaan varen. Dat zal straks wel anders worden, als de oudste naar het schippersinternaat gaat en we toch wat dichter in de buurt willen blijven.’

Het ladingaanbod is divers, schipperse Karolien is ook altijd nieuwsgierig naar de logistiek van de lading. ‘Pas hadden we containers geladen op drie verschillende plekken en moesten we ook weer op drie verschillende plekken vlakbij elkaar lossen in Antwerpen. Dan vraag ik mij af waarom dat zo is en wat er in die containers zit.’

Track-piloot

De Dependant ligt in Werkendam voor de inbouw van een ‘track-piloot’, daarmee komt het op koers varen en in de toekomst autonoom varen in zicht en wordt ook op brandstof bespaard. ‘We hebben steeds meer techniek aan boord. Dan stoort het wel dat je bijvoorbeeld in Duitsland met een dubbele lus moet vastmaken aan van die roestige ringen in de haven en je niet op je spudpalen mag afmeren.

‘Autonoom varen wordt ook steeds verder ontwikkeld, terwijl de bemanningseisen van drie of vier man aan boord nog steeds niet zijn veranderd in Duitsland. Juist door zo’n track-piloot kun je straks met een gerust hart even een boterham smeren of naar het toilet. De Europese regelgeving moet echt verbeteren. Hoe lang zeggen ze nu al dat het Rijnpatent wordt afgeschaft? Je moet natuurlijk de Lorelei in het gebergte leren kennen, maar verder is er toch niet zoveel verschil met varen op de Waal?’

Lees ook:

Theo Nuij (Duc in Altum): ‘Schippers varen te vaak onder hun kostprijs’

‘Pleziervaart begrijpt binnenvaart niet’

‘Met drie kleine kinderen aan boord wil je je toch op je gezin richten’ | Schuttevaer.nl

‘Met drie kleine kinderen aan boord wil je je toch op je gezin richten’

Wie aan de vijfjarige Elzeline vraagt hoe ze haar eerste logeerpartijtje op het schippersinternaat in Werkendam vond, krijgt ‘superleuk’ te horen. De oudste dochter van het schipperspaar Wouter (32) en Karolien (31) Smitsman vertelt in de roef van de Dependant enthousiast over school en haar vriendinnetje Nina. Haar ouders besloten al lang geleden dat hun kinderen naar het internaat zouden gaan.

V.l.n.r. Wouter, Theodora (3), Elzeline (5), Karolien en Catharina (2) aan boord van de Dependant. Ze maken nu nog liefst lange reizen, maar dat gaat veranderen als na de zomer de oudste naar het internaat gaat. (Foto Hannie Visser-Kieboom)
V.l.n.r. Wouter, Theodora (3), Elzeline (5), Karolien en Catharina (2) aan boord van de Dependant. Ze maken nu nog liefst lange reizen, maar dat gaat veranderen als na de zomer de oudste naar het internaat gaat. (Foto Hannie Visser-Kieboom)

‘Zelf ben ik aan de wal opgegroeid. Toen ik naar school moest ging mijn moeder aan de wal wonen. Het is een moeilijke keuze, maar die moet je niet voor je uitschuiven’, vertelt Wouter. Karolien vult hem aan: ‘Het was voor ons vanzelfsprekend dat ze naar het internaat zouden gaan. Als je dat je kinderen van kleins af aan vertelt, werk je daar naartoe en wordt het vanzelfsprekend. Na de zomervakantie gaat Elzeline twee weken naar het internaat en is ze daarna twee weken aan boord. Vanaf 1 januari volgend jaar gaat ze dan elke week naar het internaat. Het zal wennen zijn, maar ze is er ook echt aan toe.’

Gezin

Elzeline is de oudste van drie dochters. Theodora van drie en Catharina van twee jaar, kunnen nog een paar jaar aan boord wonen en krijgen les van Karolien. ‘Sinds we twee jaar geleden deze grotere Dependant kochten varen we met een matroos. Ook als we geen groter schip hadden gekocht, waren we op zoek gegaan naar een matroos. Met drie kleine kinderen aan boord wil je je toch op je gezin richten. Dan kom je nauwelijks toe aan het onderhoud aan boord’, zo is de ervaring van het schippersechtpaar.

Varensfamilie

Schipper Smitsman komt uit een varensfamilie, ook zijn ouders en enkele broers varen in de binnenvaart. ‘Mijn vader voer wel rond de kerktoren. Toen ik 16 werd ben ik voor twee jaar bij hem gaan varen. Daarna kwam mijn broertje aan boord. Toen ben ik matroos geworden op de Spes Salutis, daar ben ik zeven jaar gebleven.’

In die periode leerde hij Karolien kennen. Als dochter van een predikant was ze gewend vaak te verhuizen en ook de binnenvaart was haar niet helemaal onbekend. In de zomer voer ze vaak mee op de Spes Salutis. ‘Het was niet moeilijk om te wennen. Ik vond het fijn mijn eigen plek te hebben aan boord. Ik ben graag op mezelf en hoef echt niet avond aan avond op pad.’

Toch waren ze onlangs blij dat ze na een reis van zes weken naar de Donau eindelijk weer van boord konden. ‘Alleen in Wenen zijn we even de stad in geweest, voorbij Wenen is het maar een dooie boel’, vindt ook Wouter.

Schip met matroos

Hun vorige schip was 80 meter en de huidige Dependant 110. ‘We hadden het goed naar ons zin op het vorige schip, maar we kregen een koper die het graag wilde hebben. De koop van een 86-meterschip leek een logische volgende stap, maar we zijn toch op dit 110-meterschip uitgekomen. De vorige eigenaar had al een Tsjechische matroos aan boord en hij wilde graag blijven. Hij heeft me wegwijs gemaakt aan boord.’

De Dependant vaart bij de NPRC en haar eigenaren maken het liefst lange reizen, zoals zout van Delfzijl naar Frankfurt, of kunstmest van Mannheim naar Rotterdam of Antwerpen. ‘Naar boven heb je altijd mooie prijzen en het is goed voor je rust. Na het laden kun je even je schip afspuiten en gaan varen. Dat zal straks wel anders worden, als de oudste naar het schippersinternaat gaat en we toch wat dichter in de buurt willen blijven.’

Het ladingaanbod is divers, schipperse Karolien is ook altijd nieuwsgierig naar de logistiek van de lading. ‘Pas hadden we containers geladen op drie verschillende plekken en moesten we ook weer op drie verschillende plekken vlakbij elkaar lossen in Antwerpen. Dan vraag ik mij af waarom dat zo is en wat er in die containers zit.’

Track-piloot

De Dependant ligt in Werkendam voor de inbouw van een ‘track-piloot’, daarmee komt het op koers varen en in de toekomst autonoom varen in zicht en wordt ook op brandstof bespaard. ‘We hebben steeds meer techniek aan boord. Dan stoort het wel dat je bijvoorbeeld in Duitsland met een dubbele lus moet vastmaken aan van die roestige ringen in de haven en je niet op je spudpalen mag afmeren.

‘Autonoom varen wordt ook steeds verder ontwikkeld, terwijl de bemanningseisen van drie of vier man aan boord nog steeds niet zijn veranderd in Duitsland. Juist door zo’n track-piloot kun je straks met een gerust hart even een boterham smeren of naar het toilet. De Europese regelgeving moet echt verbeteren. Hoe lang zeggen ze nu al dat het Rijnpatent wordt afgeschaft? Je moet natuurlijk de Lorelei in het gebergte leren kennen, maar verder is er toch niet zoveel verschil met varen op de Waal?’

Lees ook:

Theo Nuij (Duc in Altum): ‘Schippers varen te vaak onder hun kostprijs’

‘Pleziervaart begrijpt binnenvaart niet’