Van Dorsten begon na de ULO op zijn 18de, kort na de Tweede Wereldoorlog, als schipper op het Meppeler beurtscheepje Zeemeeuw II van zijn vader. Zijn moeder kwam uit een turfschippersgezin. In een interview in Schuttevaer keek hij als 65-jarige terug: op het stoppen met de beurtdienst in 1956, het dag en nacht varen met zijn vrouw Mini als particulier schipper en in de beginjaren ‘60 met passagiers voor de Stichting Watertransport, later op de nieuwbouwtanker Zeemeeuw en andere tankers, waarmee hij 25 jaar voor Shell voer. Dat laatste niet zelf, want in 1968 ging Van Dorsten aan de wal als makelaar in onroerend goed. In 1987 begon hij zijn voelhorens uit te steken naar de kansen voor een containerterminal in Meppel, die in 1992 is gaan draaien (nu MCS), mede op zijn initiatief.

Mee sturen

Intussen nam het bestuurswerk voor Schuttevaer toe. Zijn vader zat in het bestuur van de afdeling Meppel. ‘Ik was al vrij jong lid en in die jaren hebben we er een springlevende afdeling van gemaakt’, vertelde Klaas. Midden jaren ‘70 maakte hij de opstap naar het hoofdbestuur, om in 1982 mr. J.C.W. (Hans) van Dam (voorzitter sinds 1958) op te volgen, die in de voetsporen was getreden van zijn vader mr. W.A.C. van Dam (sinds 1935). ‘Toen ik erin kwam reageerde de vereniging vooral achteraf, maar nu stuurt zij mee, dankzij goede contacten met politieke partijen, ministers en Rijkswaterstaat’, keek Van Dorsten tevreden terug op zijn KSV-loopbaan.

Meest markant

Kees de Vries, die door Van Dorsten als directeur werd binnengehaald, noemt hem ‘één van de meest markante binnenvaartvoormannen uit de geschiedenis’. Het gedenkwaardigst waren volgens De Vries de bezoeken met Klaas van Dorsten, tweemaal per jaar, aan de minister van Verkeer en Waterstaat. ‘Dat waren momenten waarop Klaas op zijn eigen manier een bres sloeg voor de binnenvaart. Bijvoorbeeld de aanleg van een Twente-Mittellandkanaal of de Seine-Nordverbinding. De eerste kwam er niet, maar de tweede wel.’

In 1989 trad Van Dorsten aan als eerste voorzitter van het Centraal Overleg Vaarwegen, namens de binnenvaart, verladers en waterbouw. De Vries herinnert zich ook hoe hij in 1997 samen met Van Dorsten een bezoek bracht aan Jan Terlouw, kort na diens aftreden als commissaris van de koningin in Gelderland, om hem te vragen als opvolger van Van Dorsten. ‘We hadden het eigenlijk niet verwacht, maar Terlouw zei ja.’

Verbroederingscongres

Van Dorsten kende Terlouw al van het ‘verbroederingscongres voor de binnenvaart tussen Oost en West’, dat hij met steun van de KSV Schuttevaer, Rijkswaterstaat en de havenbedrijven van Amsterdam Rotterdam in september 1991 organiseerde, een jaar voor de opening van het Main-Donaukanaal. Dat tweedaagse congres had plaats in de Hongaarse hoofdstad Boedapest als vervolg op de conferentie van Europese transportministers, waarvan Terlouw secretaris-generaal was.

Van Dorsten na afloop van ‘zijn’ congres: ‘Er is een heleboel losgeweekt, maar dat moet natuurlijk allemaal nog wel op gang komen. De beste aanzet die we kunnen krijgen is dat vervoer over water sinds “Boedapest” breed wordt gedragen door alle transportministers.’

Oranjesluizen

In december van datzelfde jaar gaf Klaas van Dorsten het startsein voor de bouw van een nieuwe sluiskolk bij de Oranjesluizen. Volgens de ‘Schuttevaer-variant’, die Rijkswaterstaat uiteindelijk 30 miljoen gulden zou besparen en ook de binnenvaart veel beter uitkwam. Hij werd tijdens de lintjesregen in 1992 benoemd tot officier in de Orde van Oranje-Nassau en kreeg de medaille opgespeld door minister Hanja Maij-Weggen.

Maar KSV-voorzitter Klaas van Dorsten liet zich niet de mond snoeren. Op het Schuttevaer-congres in mei 1993 in Hardinxveld-Giessendam veroorloofde hij zich een felle uithaal naar de politiek, die ‘natte’ en ‘droge’ diensten van Rijkswaterstaat samenvoegde. ‘Een onvoorstelbare kapitaalsvernietiging’, noemde hij dat. ‘Op alle fronten werden in ijltempo reorganisaties en inkrimpingen doorgevoerd. Bij Rijkswaterstaat moeten we vechten voor elke man, elke patrouilleboot en elke brugwachter. Directies worden samengevoegd en hele diensten verdwijnen als sneeuw voor de zon. Stilzwijgend. Zonder duidelijke visie. In het geniep, achter gesloten deuren.’

Erespuitgast

In 1995 sloot KSV-voorzitter Van Dorsten het landelijk congres in Rotterdam af op de motorblusboot Jan van der Heyde. Dat leverde hem het certificaat ‘Erespuitgast 1995’ op en van de congrescommissie een kaart met de tekst: ‘Ik zei niet spuiten, maar over en sluiten.’ Naar verluidt had hij het liefst alle congresgasten natgespoten.

Bij zijn afscheid in 1997 werd Van Dorsten benoemd tot erevoorzitter van KSV Schuttevaer. Hij kreeg als blijk van waardering een gouden Schuttevaer-dasspeld met briljantje. ‘Omdat je 15 jaar een briljant voorzitter was’, volgens vice-voorzitter Sijko Veninga. Toenmalig minister Maij-Weggen onderstreepte dat in een videoboodschap: ‘Klaas, onder jouw leiding is Schuttevaer een onmisbare professionele belangenbehartiger geworden. Dat is geen beleefdheid, maar gewoon een kwestie van jullie deskundige inbreng.’

De dankdienst voor het leven van Klaas van Dorsten heeft op 25 februari plaats, vanwege de huidige maatregelen in familiekring.