Langs de Missouriweg op de Maasvlakte ligt de Dubbelman-vloot al klaar als de redactie van Schuttevaer komt aanrijden. Met vijf schepen breed is de vloot gereed om van zich te laten horen. Er is gepland om de Amazonehaven in te varen en daar een draai van 180 graden te maken. Om precies 1 voor 12 laten de schepen hun hoorns klinken: de klaagzang van de binnenvaartschippers.

Lees ook: ‘Binnenvaart wordt kapot gemaakt door congestie haven Rotterdam’

‘Dit protest is symbolisch. Het hoorngeschal is om precies 1 minuut voor 12, omdat het voor de binnenvaart ook echt 1 voor 12 is’, vertelt Petric Dubbelman. ‘De draai van 180 graden maken we omdat we horendol worden van de congestie.’

Maat is vol

Volgens Dubbelman spreken hij en zijn vloot namens vele containerbinnenvaart operators. Dat blijkt ook wel uit het feit dat diverse operators en belangenverenigingen zich achter het protest hebben geschaard.

‘We willen met deze symbolische actie een vreedzaam signaal afgeven.’

Het probleem is niet nieuw. ‘Er is al zoveel over gesproken, maar een structurele oplossing of minimaal een vooruitzicht daartoe is er nog steeds niet. We hebben herhaaldelijk problemen met de wachttijden, en de kosten die daarmee zijn gemoeid rijzen de pan uit.’

Het protest vloeit voort uit een lange opeenstapeling van incidenten. ‘Voor de barge operators is de maat nu vol.’ Zij willen en kunnen niet nog langer ‘kind van de rekening’ zijn.

Megaschepen

Maar hoe is het zo gekomen dat zelfs na afspraken de vertragingen zover oplopen? ‘Het is sowieso druk in de haven, ook omdat de zeeschepen steeds groter worden. Je hebt nu schepen van 24.000 teu en er komen nog grotere aan. Daar zijn we allemaal heel erg blij mee, ook de binnenvaart uiteraard. Maar juist daarom moet er een betere balans komen tussen, enerzijds de deepsea volumes en anderzijds de capaciteit/volumes die minimaal nodig is om één en ander per binnenvaartschip aan- of af te voeren. Aan die balans ontbreekt het bij de congestie-terminals helaas, en de binnenvaart trekt daarbij aan het kortste eind. Ook de Coronacrisis speelt een rol in de toegenomen vertragingen, aan die invloed kan uiteraard niemand iets doen.’

Slechte planning

Volgens ingewijden is slechte planning bij de terminals de grote boosdoener. Er komen toch meer containers dan verwacht naar Rotterdam, terwijl de terminals juist hebben afgeschaald. Ook lopen grote containerschepen regelmatig uit hun schema en ontstaat er congestie bij de afhandeling als twee van dergelijke giganten kort na elkaar binnenkomen, zo schetsen enkele andere barge operators.

Petric Dubbelman benadrukt dat het protest ‘primair’ niet is gericht tegen een bepaalde terminal, maar tegen het systeem (lees: de eerder genoemde onbalans).

Volle inzet

‘We zien wel dat bij de meeste containerterminals helemaal geen sprake is van vertragingen’, beaamt Dubbelman. Er gaat dus gelukkig ook nog veel goed.

‘Mijn eigen organisatie had vorige week zes eenheden in de wacht en zelfs geblokkeerd liggen op diverse congestie-terminals. En dat terwijl mijn portemonnee vanwege de congestie de laatste tijd al genoeg is geraakt. Een rondje langs collega barge operators bevestigt de algemene problematiek en non-performances, we stoeien er schijnbaar allemaal mee.’

Goede balans

‘De laatste weken hebben de wachttijden mijn operationele en financiële huishouding dan ook weer behoorlijk geïnfecteerd. Zo kan het niet langer.’ En ook dat laatste wordt door andere barge operators onderstreept.

Volgens Dubbelman is er maar één oplossing, maar is dat gemakkelijker gezegd dan gedaan. ‘De balans moet worden hersteld.’

Ook al doen de binnenvaart en de terminals hun uiterste best, ergens zit er iets fout, aldus de barge operator. ‘De binnenvaart heeft in mijn ogen de minste invloed op het proces. Wij doen er alles aan om de volumes zoveel mogelijk te bundelen en/of proberen wekelijks met collega barge operators lading uit te wisselen. Maar uiteindelijk hebben we wél de terminal keihard nodig om een container aan boord te zetten of uit een schip te halen. Het hele systeem moet goed functioneren.’

Geluid draagt ver

Op deze kille herfstochtend dringt het geluid van de scheepshoorns tot ver in de haven door. In de verte worden grote zeeschepen van onder andere MOL gelost. De binnenvaartschepen vertrekken onder leiding van de havenpolitie uit de Amazonehaven. Ze gaan de rest van de dag langs verschillende terminals om ook daar hun noodroep te laten klinken.