De schepen Carnival Fantasy, bouwjaar 1990, en Carnival Inspiration (1996) beide 70.367 DWT, worden gesloopt op de sloopwerven Ege Çelik en Simsekler in Alagia aan de Egeïsche Zee in Turkije. Ege Çelik staat al op de lijst van door de EU goedgekeurde sloopwerven, Simseker staat op de door de Europese Commissie voorgestelde (wacht)lijst. Verwacht wordt dat het bedrijf in oktober/november aan de lijst wordt toegevoegd.
De Carnival Fantasy en Inspiration zijn twee van de minstens vijf cruiseschepen die mede als gevolg van de coronapandemie gesloopt worden, enkele eerder dan gepland of omdat er geen koper voor kan worden gevonden. Costa Cruises, onderdeel van Carnival verkocht in juni de Costa Victoria aan het Genuase Navali dat het schip in Piombino laat ontmantelen, voorafgaande aan de feitelijke sloop. Het Spaanse Pulmantur Cruises, dat inmiddels het faillissement heeft aangevraagd, stuurt de Monarch en de Sovereign al naar Turkije om gesloopt te worden.
Sterke geruchten zijn er rond de Marella Celebration, de ex-Noordam, dat dat schip ook gesloopt gaat worden. Het zusterschip Marella Spirit werd in 2018 nog omgevlagd in Griekenland en vervolgens naar een sloopstrand in Zuid-Oost Azië gevaren.
P&O Nedlloyd
‘We zijn blij met het besluit van Carnival en andere cruisemaatschappijen dat ze hun schepen op een verantwoorde manier laten slopen’, zegt commercieel directeur Merijn Hougee van Sea2Ceadle, ‘en dat ze niet kiezen voor het hogere bedrag dat ze kunnen krijgen als ze hun schepen verkopen aan de zogeheten cash buyer die de schepen doorverkopen aan bedrijven op de beruchte sloopstranden.
Hougee is al meer dan tien jaar betrokken bij het op verantwoorde wijze slopen en vooral het recyclen van schepen. Sinds 2019 werkt hij bij Sea2Cradle, dat in 2011 werd opgericht als spin-off van P&O Nedlloyd en Maersk Line. Hougee hen de andere mensen achter het bedrijf hebben ruim 20 jaar ervaring en begeleidden in die periode de sloop van ruim 170 schepen en stelde het ruim 120 inventarisaties van gevaarlijke stoffen, zogeheten IHM (Inventory of Hazardous Materials) op.
Veiligheidsmaatregelen
‘Een IHM voor eens schip dat gesloopt gaat worden is een ander verhaal dan een IHM van een schip dat in de vaart is. Als je weet dat in een bepaalde sectie of onderdeel van een schip gevaarlijke stoffen zijn, is dat simpelweg een vaststelling en registratie. Op het moment dat er een sloopplan gemaakt wordt, moet bepaald worden hoe dat materiaal tijdens de sloop behandeld moet worden, welke veiligheidsmaatregelen genomen moeten worden en hoe het moet en kan worden afgevoerd. Op die momenten is het goed dat onze superintendent ter plekke is. Als er zulke momenten namelijk even de andere kant op gekeken wordt, kan dat fors in recyclingkosten schelen. Onze mensen houden toezicht op de werf in opdracht van de opdrachtgever tot de sloop, in dit geval Carnival.’
Op de website van Sea2Cradle staan logischerwijs een groot aantal schepen van P&O Nedlloyd en Maersk, de bedrijven die de basis legden voor Sea2Cradle. Het Deense bedrijf koos er echter ook voor om in eigen beheer een aantal schepen te laten slopen in Alang in India. Dat zorgde voor kritiek van onder meer de Belgische NGO Shipbreaking Platform. In die gevallen is Sea2Cradle daar niet bij betrokken. ‘Wij helpen Maersk bij het op verantwoorde wijze slopen van schepen maar doen geen zaken met bedrijven op de sloopstranden in India, Pakistan en Bangladesh. Daar zijn naar onze mening te veel problemen met veiligheid en milieu. Maar uiteindelijk komt het neer op een financieel plaatje. De sloopwerven in India betalen nu eenmaal meer voor een sloopschip omdat de kosten voor ontmanteling lager zijn.’
Voldoende capaciteit
Maersk heeft altijd volgehouden aan het standpunt dat er in haar ogen verantwoord gesloopt wordt en dat ze altijd iemand ter plekke hebben die controleert of alles goed gaat.
Regelmatig duiken geluiden op dat de goedgekeurde Europese sloopwerven niet voldoende capaciteit hebben Ook nu klinkt dat geluid, nu het aanbod hoger is dan normaal. Dat wil er bij Hougee niet in: ‘Er is zat capaciteit. Nu en voor de komende tien jaar. We mogen aannemen dat er in de komende jaren sloopwerven bijkomen op de Europese lijst. En ik denk ook dat waar een wil is om verantwoord te laten slopen, de weg er ook is. Waarom zou een schip niet een aantal maanden koud opgelegd kunnen worden.’