Door Kees Wiersum
Verderop ontwaar ik een moeder met twee dreinende kinderen. Twee jongetjes van een jaar of vijf van het soort ‘Ik-wil-een-ijsje!’-kind. De moeder, een resoluut uitziende dame, maakt daar korte metten mee. ‘Niels, ophouden met zeuren! Het is veel te koud voor een ijsje! Martin, doorlopen. Je moet om vier uur bij de tandarts zijn!’
Zij is duidelijk de baas. Daar twijfelt óók niemand aan.
Nog weer verder loopt de parkwacht. Hij ziet toe dat niemand op het voetpad fietst en de honden netjes aangelijnd blijven. En hoewel het een vriendelijke man op leeftijd is, straalt hij gezag uit. Niemand kan om hem heen.