Het was de afgelopen weken koud, miezerig weer. Zelf had ik nogal wat lees- en schrijfwerk te doen, iets wat je graag droog wilt doen. Dus keek ik zo nu en dan naar buiten om te zien hoe de matrozen in regenjassen in de weer waren. Tot vandaag. Het is smoorheet. Beide brugdeuren staan open en alle zonwering is neergelaten. Toch dringt er op de plaats waar ik zit slechts af en toe een laf, lauwwarm zuchtje wind door, dat geen verkoeling brengt.
Omdat een kapitein, ook in zware omstandigheden, representatief dient te zijn, zit ik niet in mijn zwembroek achter de computer. Dat maakt het er niet gemakkelijker op. Een zwart T-shirt voorkomt dat de donkere vlekken onder mijn oksels teveel opvallen. Afijn, ik troost me met de gedachte dat onze machinisten in de machinekamer het nóg warmer hebben.