Door Tessa Heerschop
Het is half acht ’s ochtends als de jongeren worden gewekt door de crew. Een voor een komen ze slaperig de roef binnen, waar het ontbijt al klaar staat. ‘Vet stress man, ik heb echt niet geslapen’, zegt een van de jongens. Een groepje heeft tot half drie ’s nachts lopen keten in één van de hutten. Maar na een boterham met gebakken eieren en spek, gevolgd door een anti-zeeziekpilletje, zijn ze klaar voor een dag zeilen. Voorafgaand worden ze toegesproken door kapitein Leeke van der Poel, die ze opdracht geeft de hutten schoon te maken. Aan dek vertelt de oud-marinier dat je eigenlijk al op de basisschool moet beginnen met interesse kweken voor de scheepvaart. ‘Maar 14 is ook een prima leeftijd, want dan hebben ze nog even de tijd voor ze de vervolgopleiding kiezen.’
Oefenen
Buiten worden de jongeren aan het werk gezet, terwijl de rest van Rotterdam nog slaapt. Met trekkers maken ze het dek droog. De jongens zijn gekleed in spijkerbroek met gympen met daarboven een dikke sweater. Alleen met hun kapsel onderscheiden ze zich, of korte stekeltjes, of een soort Justin Bieber-kapsel; lange lokken voor de ogen. Om 8.15 uur gaan de trossen los. Het enige meisje aan boord lijkt op een knap tweelingzusje van Laura Dekker, blond, beugeltje en twee turven hoog. Het dek schrobben laat ze aan de jongens over, zij staat liever aan het roer.