INGEZONDEN: ASV hoopvol over kansen veilingsysteem voor lading

Op 19 mei heeft een hoopvol gesprek plaatsgevonden tussen de aanjagers van het idee om het veilingsysteem voor scheepslading Agora in te voeren in de binnenvaart (ASV) en vertegenwoordigers van SP en PvdA in de Tweede Kamer.

  • Het verhaal van het markttransparantieplatform Agora

Nadat Europa bij monde van de directeur-generaal Theologitis van DG MOVE (Europese Commissie) al eerder goedkeuring had gegeven aan dit voorstel, willen deze volksvertegenwoordigers nog een stapje verder gaan: men wil zelf een initiatiefnota maken, waarna men dit voorstel wil voorleggen aan de Tweede Kamer. Er wordt gedacht aan een proef van drie jaar waarna de resultaten worden bekeken. Tijdens het gesprek heeft de Algemeene Schippers Vereeniging (ASV) een mogelijke uitwerking van het voorstel besproken: hoe zou een dergelijk veilingsysteem eruit kunnen zien? Het was een bijzonder constructief en hoopvol gesprek, waarbij achtergronden, oorzaak en aanleiding voor dit voorstel, evenals de uitwerking van de ideeën, aan de orde kwamen. Maar is er draagvlak voor dit idee? Dat is nu de belangrijkste vraag.

Waarom?

Sinds de afschaffing van de Evenredige Vrachtverdeling is de particuliere schipper/ondernemer op grote (kennis)achterstand gezet. Alle kennis van zowel vraag als aanbod van lading en vervoerders ligt niet bij hen, maar wel bij de bevrachters. De markttransparantie die de schippers is beloofd, met als doel de (marktmachts)posities in elk geval meer in evenwicht te brengen, is er nooit gekomen.

Met het verplicht stellen van het automatische identificatiesysteem AIS is de machtspositie van de particuliere schipper (ondernemer) zelfs nog verder verslechterd. Immers, iedereen weet waar welk schip zich bevindt, zelfs waar men naar op weg is, maar de schipper weet niets van de markt waar de te transporteren goederen zich bevinden. Hierdoor wordt de ‘vrije markt’ ernstig scheef getrokken.

Instabiel

Afgelopen jaar is er even laag water geweest. Toen vlogen de vrachtprijzen omhoog. Mooi voor de particuliere schipper, maar helemaal niet mooi voor de verlader (en bevrachter?) en ook niet mooi voor de stabiliteit in de markt. Enkele maanden later zakten de prijzen weer als een baksteen. Mooi voor de verlader (en bevrachter?), helemaal niet voor de schipper of de stabiliteit in de markt. Ook niet mooi voor het milieu, waarin zou moeten worden geïnvesteerd, of voor aankomende schippers die geen lening meer krijgen.

Het is nu al vele jaren een markt met enorme pieken en dalen, waarin geen lange termijn planning mogelijk is. Niet voor verladers en bevrachters en al zeker niet voor schippers, die wel lange termijn investeringen moeten doen.

We zien al vele jaren dat er veel faillissementen zijn; schepen zwaar ‘onder water staan’; goede schepen worden gesloopt; vaak beneden de kostprijs wordt vervoerd; innovaties en vergroening alleen met subsidies tot stand komen; de sector wordt gemeden door starters en personeel en banken heel terughoudend zijn (en de kleine bedrijven geen lening meer geven).

Rapporten

Rapport op rapport verscheen waarin staat dat het zo niet goed gaat in de binnenvaart. In 2011 publiceerde de EU het Witboek Transport. De Europese Commissie stelt hierin dat het vervoer in de EU niet duurzaam is door de volgende oorzaken: de prijzen weerspiegelen de werkelijke kosten niet; de technologische toepassing van schone technologieën is ontoereikend; vervoersdiensten zijn niet doelmatig en de vervoersplanning is onvoldoende afgestemd. De conclusie: ‘Dit maakt volgens de Commissie een grondige hervorming nodig van het huidige vervoerssysteem in de EU.’ Dat was vijf jaar geleden. De grondige hervorming is nooit gekomen.

Veiling-idee

In 2012 schreef The Netherlands Institute for Cooperative Entrepreneurship (NICE), in opdracht van het Transitiecomité Binnenvaart het rapport ‘Marktwerking en Samenwerking in de Binnenvaart’. Het rapport stelde vast dat de markt extreem reageert. Een geringe onder- en overcapaciteit leidt al tot grote prijsschommelingen.

De markt is bovendien moeilijk te corrigeren, gezien het hoge aandeel van de vaste kosten en de lange levensduur van schepen. Het rapport stelde ook dat een goed werkende markt van maatschappelijk belang is.

NICE stelde onder meer vast dat bevrachters een goed marktoverzicht hebben en schippers niet. Bovendien zijn bevrachters veelal grote transportondernemingen die vervoer over de weg combineren met vervoer over spoor en water. Er is dus geen ‘level-playingfield’: de individuele schippers hebben een zwakke onderhandelingspositie. Dit levert een onevenwichtige ‘vrije markt’ op.

Het NICE-rapport oppert een veilingsysteem voor lading onder leiding van een onafhankelijke marktmeester als mogelijke verbetering voor de spotmarkt.

Het rapport concludeert dus, dat er in de binnenvaart behoefte is aan Agora; een plaats waar vraag en aanbod van vervoersdiensten worden afgestemd en de actuele prijsvorming op basis van zoveel mogelijk transparantie wordt bevorderd. Ook kunnen aan het systeem allerlei contractuele standaarden (laad- en lostijdenbesluit bijvoorbeeld) worden verbonden.

Vier jaar later is met dit rapport echter niets gedaan

In 2015 verscheen vervolgens het Europese rapport ‘Possibilities to enhance market transparency and synergetic actions in IWT’ (mogelijkheden om markttransparantie en synergetische acties in het binnenvaartvervoer te bereiken). Via het NAIADES-II-programma, ondersteunt de Europese Commissie verdere harmonisatie van de binnenvaartsector met het oog op het ‘bereiken van kwaliteit in de markt door middel van transparantie en eerlijke concurrentie’.

Anderhalf jaar later blijft het ook na dit rapport weer ijzig stil, waarna de ASV besloot de handschoen op te pakken en nu werkelijk iets te doen.

Aanleiding

Zes miljoen euro vroegen de Europese Schippers Organisatie (ESO) en Europese Binnenvaart Unie (EBU) voor zichzelf om de positie van de binnenvaart te versterken. Zes miljoen uit het reservefonds, dat door schippers zelf werd opgebracht. De ASV heeft daartegen geprotesteerd. Want die miljoenen gaan niet worden ingezet om de positie van schippers te versterken.

Daarom vraagt de ASV 10 miljoen. Om juist de particuliere binnenvaart gezonder te maken door een meer transparante markt. 10 miljoen, die niet vanuit het reservefonds zou moeten komen, maar van Europa, die tenslotte zelf heeft vastgesteld dat meer transparantie nodig is.

Wat is Agora?

Als we het woord ‘agora’ in Wikipedia opzoeken zien we dat het oud-Grieks is voor marktplaats. Het was de plek waar het sociale leven zich afspeelde en had verschillende functies: een politieke, sociale en commerciële. Het voorgestelde veilingsysteem Agora is het ook een plek waar alles samenkomt en waar de prijs tot stand komt. En tevens de plek waar one-stop-shopping kan plaatsvinden, waar bevrachters, verladers en schippers elkaar ontmoeten en handelen.

Doordat alles samenkomt en de informatie optimaal is, levert een Agora minder leegvaart op, wat de kosten drukt en goed is voor het milieu. Er kunnen betere mogelijkheden worden gecreëerd voor promotie van de binnenvaart. Maar er is ook meer stabiliteit, minder pieken en dalen  in de vrachtprijzen, en dus zijn betere lange termijn planningen mogelijk. De binnenvaart is makkelijker te vinden voor verladers en de positie van de binnenvaart wordt verstevigd ten opzichte van andere vervoersmodi.

Spotmarkt

Agora richt zich op de spotmarkt. Die beslaat slechts een klein deel van de totale markt (schattingen lopen uiteen van 20% tot 55%). Maar die spotmarkt is wel heel bepalend voor de (in)stabiliteit van de markt. Het stabieler en inzichtelijker maken van die spotmarkt levert de hele sector veel voordelen op.

Het plan voorziet in een (elektronische) markt voor verhandeling van contracten. De prijsvorming komt tot stand door de uitkomst van informatie-uitwisseling en weergave van de contractuele verplichtingen die vragers en aanbieders van diensten en producten met elkaar aangaan.

Er zijn al veel systemen die bovenstaande doelen nastreven. Die kennis is niet weg, hoe meer we van elkaar kunnen gebruiken hoe beter. Maar er is meer en beter nodig dan nu voorhanden is. Agora moet aan de volgende voorwaarden voldoen: het moet een systeem zijn waar de betrokkenen graag in willen stappen; het moet makkelijk in te voeren zijn; het moet de binnenvaartmarkt stabieler maken en de binnenvaart een sterkere positie geven ten opzichte van andere vervoersmodaliteiten

Ingrijpend

Betekent Agora ingrijpen in de markt? Martbeïnvloeding kan niet bepaald rekenen op de steun van bijvoorbeeld EVO, EBU, Europa of regeringspartij VVD. De vraag voor ons was dan ook: accepteert Europa dit voorstel? Een veilingsysteem is echter een algemeen geaccepteerd systeem dat in meerdere sectoren wordt toegepast. Denk bijvoorbeeld aan de bloemenveiling. Het bleek dan ook niet op bezwaren te stuiten. Noch bij DG MOVE (de Europese Commissie), noch bij de het Algemeen Overleg in de Tweede Kamer, waar Lutz Jacobi (PvdA) dit aan de orde stelde.

Rol bevrachters

Voor bevrachters zal er een uitdaging liggen in het creëren van een nieuwe rol voor zichzelf. Zij leveren een deel van hun kennisvoorsprong in, maar kunnen hun dienstverlening op een ander gebied wellicht uitbreiden.

Willen verladers dit wel?

Verladers zouden veel baat kunnen hebben bij zo’n veiling. Zeker verladers die met angst en beven zien dat bepaalde segmenten uit de binnenvaartvloot aan het verdwijnen zijn en de spoeling dun wordt: hoe moeten ze nog aan schepen komen? Ook zij zijn gebaat bij optimale transparantie: welke schepen zijn beschikbaar? Ook verladers die nu nog weinig werken met de binnenvaart zouden over de streep kunnen worden getrokken, juist omdat de drempel lager wordt en de gang van zaken inzichtelijk.

‘Putje’ kwijt?

Contracten blijven contracten. Dus als partijen het goed hebben geregeld en daar gelukkig mee zijn, zou dat moeten blijven bestaan.

Financiering

De opzet is om het een Europees systeem te laten zijn waarvoor 10 miljoen is gevraagd voor de ontwikkeling ervan. Het idee leeft nu dat Nederland niet wil wachten tot andere landen willen meedoen. Als het plan draagvlak heeft, zal het verder moeten worden uitgewerkt, inclusief het financiële plaatje. Maar het moet duidelijk zijn dat dit geen commercieel verhaal dient te worden.

Wie doet het?

De ASV heeft het initiatief genomen, maar het mag geen ‘ASV-ding’ worden. Gelukkig hebben al heel wat mensen hun gegevens achtergelaten bij de ASV-stand op de beurs Maritime Industry in Gorinchem. Die mensen zijn positief over dit voorstel en dat is organisatie-overstijgend. Vanuit geïnteresseerden zou er een werkgroep moeten komen die dit plan verder vorm geeft, waarbij het de kunst is met elkaar aan iets te werken, over de eigen schaduw heenstappend (zoals dat zo mooi heet).

Werking

De functionaliteit van het systeem moet zijn dat alle partijen inzicht krijgen in zowel het ladingaanbod als het aanbod aan scheepsruimte. De verladers/bevrachters plaatsen het werk op een website, de binnenvaart ondernemer kan hier vervolgens op reageren qua prijs. Er kan over of onderboden worden, net als op een veiling.

De uitgangspunten van de veiling zijn: de markt is anoniem; toewijzing order of diensten is zonder aanziens des persoons; de marktmeester is onafhankelijk.

Een marktmeester is de ‘derde partij’, die optreedt bij geschillen tussen koper en verkoper. Hij publiceert het marktverloop en heeft tot taak zoveel mogelijk transacties tot stand te brengen.

Wil de schipper?

De reacties op het plan waren in diverse polls bijzonder positief. Maar dat is nog maar een begin. Velen hebben zich nog niet laten horen. De poll die op de beurs in Gorinchem werd gehouden zou vervolg moeten krijgen. Ook zou er een brede werkgroep moeten worden opgestart. Mocht u uw mening kenbaar willen maken dan kan dat ook via info@algemeeneschippersvereeniging.nl

Namens de Algemeene Schippers Vereeniging

voorzitter Sunniva Fluitsma

INGEZONDEN: ASV hoopvol over kansen veilingsysteem voor lading | Schuttevaer.nl

INGEZONDEN: ASV hoopvol over kansen veilingsysteem voor lading

Op 19 mei heeft een hoopvol gesprek plaatsgevonden tussen de aanjagers van het idee om het veilingsysteem voor scheepslading Agora in te voeren in de binnenvaart (ASV) en vertegenwoordigers van SP en PvdA in de Tweede Kamer.

  • Het verhaal van het markttransparantieplatform Agora

Nadat Europa bij monde van de directeur-generaal Theologitis van DG MOVE (Europese Commissie) al eerder goedkeuring had gegeven aan dit voorstel, willen deze volksvertegenwoordigers nog een stapje verder gaan: men wil zelf een initiatiefnota maken, waarna men dit voorstel wil voorleggen aan de Tweede Kamer. Er wordt gedacht aan een proef van drie jaar waarna de resultaten worden bekeken. Tijdens het gesprek heeft de Algemeene Schippers Vereeniging (ASV) een mogelijke uitwerking van het voorstel besproken: hoe zou een dergelijk veilingsysteem eruit kunnen zien? Het was een bijzonder constructief en hoopvol gesprek, waarbij achtergronden, oorzaak en aanleiding voor dit voorstel, evenals de uitwerking van de ideeën, aan de orde kwamen. Maar is er draagvlak voor dit idee? Dat is nu de belangrijkste vraag.

Waarom?

Sinds de afschaffing van de Evenredige Vrachtverdeling is de particuliere schipper/ondernemer op grote (kennis)achterstand gezet. Alle kennis van zowel vraag als aanbod van lading en vervoerders ligt niet bij hen, maar wel bij de bevrachters. De markttransparantie die de schippers is beloofd, met als doel de (marktmachts)posities in elk geval meer in evenwicht te brengen, is er nooit gekomen.

Met het verplicht stellen van het automatische identificatiesysteem AIS is de machtspositie van de particuliere schipper (ondernemer) zelfs nog verder verslechterd. Immers, iedereen weet waar welk schip zich bevindt, zelfs waar men naar op weg is, maar de schipper weet niets van de markt waar de te transporteren goederen zich bevinden. Hierdoor wordt de ‘vrije markt’ ernstig scheef getrokken.

Instabiel

Afgelopen jaar is er even laag water geweest. Toen vlogen de vrachtprijzen omhoog. Mooi voor de particuliere schipper, maar helemaal niet mooi voor de verlader (en bevrachter?) en ook niet mooi voor de stabiliteit in de markt. Enkele maanden later zakten de prijzen weer als een baksteen. Mooi voor de verlader (en bevrachter?), helemaal niet voor de schipper of de stabiliteit in de markt. Ook niet mooi voor het milieu, waarin zou moeten worden geïnvesteerd, of voor aankomende schippers die geen lening meer krijgen.

Het is nu al vele jaren een markt met enorme pieken en dalen, waarin geen lange termijn planning mogelijk is. Niet voor verladers en bevrachters en al zeker niet voor schippers, die wel lange termijn investeringen moeten doen.

We zien al vele jaren dat er veel faillissementen zijn; schepen zwaar ‘onder water staan’; goede schepen worden gesloopt; vaak beneden de kostprijs wordt vervoerd; innovaties en vergroening alleen met subsidies tot stand komen; de sector wordt gemeden door starters en personeel en banken heel terughoudend zijn (en de kleine bedrijven geen lening meer geven).

Rapporten

Rapport op rapport verscheen waarin staat dat het zo niet goed gaat in de binnenvaart. In 2011 publiceerde de EU het Witboek Transport. De Europese Commissie stelt hierin dat het vervoer in de EU niet duurzaam is door de volgende oorzaken: de prijzen weerspiegelen de werkelijke kosten niet; de technologische toepassing van schone technologieën is ontoereikend; vervoersdiensten zijn niet doelmatig en de vervoersplanning is onvoldoende afgestemd. De conclusie: ‘Dit maakt volgens de Commissie een grondige hervorming nodig van het huidige vervoerssysteem in de EU.’ Dat was vijf jaar geleden. De grondige hervorming is nooit gekomen.

Veiling-idee

In 2012 schreef The Netherlands Institute for Cooperative Entrepreneurship (NICE), in opdracht van het Transitiecomité Binnenvaart het rapport ‘Marktwerking en Samenwerking in de Binnenvaart’. Het rapport stelde vast dat de markt extreem reageert. Een geringe onder- en overcapaciteit leidt al tot grote prijsschommelingen.

De markt is bovendien moeilijk te corrigeren, gezien het hoge aandeel van de vaste kosten en de lange levensduur van schepen. Het rapport stelde ook dat een goed werkende markt van maatschappelijk belang is.

NICE stelde onder meer vast dat bevrachters een goed marktoverzicht hebben en schippers niet. Bovendien zijn bevrachters veelal grote transportondernemingen die vervoer over de weg combineren met vervoer over spoor en water. Er is dus geen ‘level-playingfield’: de individuele schippers hebben een zwakke onderhandelingspositie. Dit levert een onevenwichtige ‘vrije markt’ op.

Het NICE-rapport oppert een veilingsysteem voor lading onder leiding van een onafhankelijke marktmeester als mogelijke verbetering voor de spotmarkt.

Het rapport concludeert dus, dat er in de binnenvaart behoefte is aan Agora; een plaats waar vraag en aanbod van vervoersdiensten worden afgestemd en de actuele prijsvorming op basis van zoveel mogelijk transparantie wordt bevorderd. Ook kunnen aan het systeem allerlei contractuele standaarden (laad- en lostijdenbesluit bijvoorbeeld) worden verbonden.

Vier jaar later is met dit rapport echter niets gedaan

In 2015 verscheen vervolgens het Europese rapport ‘Possibilities to enhance market transparency and synergetic actions in IWT’ (mogelijkheden om markttransparantie en synergetische acties in het binnenvaartvervoer te bereiken). Via het NAIADES-II-programma, ondersteunt de Europese Commissie verdere harmonisatie van de binnenvaartsector met het oog op het ‘bereiken van kwaliteit in de markt door middel van transparantie en eerlijke concurrentie’.

Anderhalf jaar later blijft het ook na dit rapport weer ijzig stil, waarna de ASV besloot de handschoen op te pakken en nu werkelijk iets te doen.

Aanleiding

Zes miljoen euro vroegen de Europese Schippers Organisatie (ESO) en Europese Binnenvaart Unie (EBU) voor zichzelf om de positie van de binnenvaart te versterken. Zes miljoen uit het reservefonds, dat door schippers zelf werd opgebracht. De ASV heeft daartegen geprotesteerd. Want die miljoenen gaan niet worden ingezet om de positie van schippers te versterken.

Daarom vraagt de ASV 10 miljoen. Om juist de particuliere binnenvaart gezonder te maken door een meer transparante markt. 10 miljoen, die niet vanuit het reservefonds zou moeten komen, maar van Europa, die tenslotte zelf heeft vastgesteld dat meer transparantie nodig is.

Wat is Agora?

Als we het woord ‘agora’ in Wikipedia opzoeken zien we dat het oud-Grieks is voor marktplaats. Het was de plek waar het sociale leven zich afspeelde en had verschillende functies: een politieke, sociale en commerciële. Het voorgestelde veilingsysteem Agora is het ook een plek waar alles samenkomt en waar de prijs tot stand komt. En tevens de plek waar one-stop-shopping kan plaatsvinden, waar bevrachters, verladers en schippers elkaar ontmoeten en handelen.

Doordat alles samenkomt en de informatie optimaal is, levert een Agora minder leegvaart op, wat de kosten drukt en goed is voor het milieu. Er kunnen betere mogelijkheden worden gecreëerd voor promotie van de binnenvaart. Maar er is ook meer stabiliteit, minder pieken en dalen  in de vrachtprijzen, en dus zijn betere lange termijn planningen mogelijk. De binnenvaart is makkelijker te vinden voor verladers en de positie van de binnenvaart wordt verstevigd ten opzichte van andere vervoersmodi.

Spotmarkt

Agora richt zich op de spotmarkt. Die beslaat slechts een klein deel van de totale markt (schattingen lopen uiteen van 20% tot 55%). Maar die spotmarkt is wel heel bepalend voor de (in)stabiliteit van de markt. Het stabieler en inzichtelijker maken van die spotmarkt levert de hele sector veel voordelen op.

Het plan voorziet in een (elektronische) markt voor verhandeling van contracten. De prijsvorming komt tot stand door de uitkomst van informatie-uitwisseling en weergave van de contractuele verplichtingen die vragers en aanbieders van diensten en producten met elkaar aangaan.

Er zijn al veel systemen die bovenstaande doelen nastreven. Die kennis is niet weg, hoe meer we van elkaar kunnen gebruiken hoe beter. Maar er is meer en beter nodig dan nu voorhanden is. Agora moet aan de volgende voorwaarden voldoen: het moet een systeem zijn waar de betrokkenen graag in willen stappen; het moet makkelijk in te voeren zijn; het moet de binnenvaartmarkt stabieler maken en de binnenvaart een sterkere positie geven ten opzichte van andere vervoersmodaliteiten

Ingrijpend

Betekent Agora ingrijpen in de markt? Martbeïnvloeding kan niet bepaald rekenen op de steun van bijvoorbeeld EVO, EBU, Europa of regeringspartij VVD. De vraag voor ons was dan ook: accepteert Europa dit voorstel? Een veilingsysteem is echter een algemeen geaccepteerd systeem dat in meerdere sectoren wordt toegepast. Denk bijvoorbeeld aan de bloemenveiling. Het bleek dan ook niet op bezwaren te stuiten. Noch bij DG MOVE (de Europese Commissie), noch bij de het Algemeen Overleg in de Tweede Kamer, waar Lutz Jacobi (PvdA) dit aan de orde stelde.

Rol bevrachters

Voor bevrachters zal er een uitdaging liggen in het creëren van een nieuwe rol voor zichzelf. Zij leveren een deel van hun kennisvoorsprong in, maar kunnen hun dienstverlening op een ander gebied wellicht uitbreiden.

Willen verladers dit wel?

Verladers zouden veel baat kunnen hebben bij zo’n veiling. Zeker verladers die met angst en beven zien dat bepaalde segmenten uit de binnenvaartvloot aan het verdwijnen zijn en de spoeling dun wordt: hoe moeten ze nog aan schepen komen? Ook zij zijn gebaat bij optimale transparantie: welke schepen zijn beschikbaar? Ook verladers die nu nog weinig werken met de binnenvaart zouden over de streep kunnen worden getrokken, juist omdat de drempel lager wordt en de gang van zaken inzichtelijk.

‘Putje’ kwijt?

Contracten blijven contracten. Dus als partijen het goed hebben geregeld en daar gelukkig mee zijn, zou dat moeten blijven bestaan.

Financiering

De opzet is om het een Europees systeem te laten zijn waarvoor 10 miljoen is gevraagd voor de ontwikkeling ervan. Het idee leeft nu dat Nederland niet wil wachten tot andere landen willen meedoen. Als het plan draagvlak heeft, zal het verder moeten worden uitgewerkt, inclusief het financiële plaatje. Maar het moet duidelijk zijn dat dit geen commercieel verhaal dient te worden.

Wie doet het?

De ASV heeft het initiatief genomen, maar het mag geen ‘ASV-ding’ worden. Gelukkig hebben al heel wat mensen hun gegevens achtergelaten bij de ASV-stand op de beurs Maritime Industry in Gorinchem. Die mensen zijn positief over dit voorstel en dat is organisatie-overstijgend. Vanuit geïnteresseerden zou er een werkgroep moeten komen die dit plan verder vorm geeft, waarbij het de kunst is met elkaar aan iets te werken, over de eigen schaduw heenstappend (zoals dat zo mooi heet).

Werking

De functionaliteit van het systeem moet zijn dat alle partijen inzicht krijgen in zowel het ladingaanbod als het aanbod aan scheepsruimte. De verladers/bevrachters plaatsen het werk op een website, de binnenvaart ondernemer kan hier vervolgens op reageren qua prijs. Er kan over of onderboden worden, net als op een veiling.

De uitgangspunten van de veiling zijn: de markt is anoniem; toewijzing order of diensten is zonder aanziens des persoons; de marktmeester is onafhankelijk.

Een marktmeester is de ‘derde partij’, die optreedt bij geschillen tussen koper en verkoper. Hij publiceert het marktverloop en heeft tot taak zoveel mogelijk transacties tot stand te brengen.

Wil de schipper?

De reacties op het plan waren in diverse polls bijzonder positief. Maar dat is nog maar een begin. Velen hebben zich nog niet laten horen. De poll die op de beurs in Gorinchem werd gehouden zou vervolg moeten krijgen. Ook zou er een brede werkgroep moeten worden opgestart. Mocht u uw mening kenbaar willen maken dan kan dat ook via info@algemeeneschippersvereeniging.nl

Namens de Algemeene Schippers Vereeniging

voorzitter Sunniva Fluitsma