Gebroeders Luden heeft langste reddingsactie op haar palmares

De motorreddingboot Gebroeders Luden van Lauwersoog is dit jaar 50 jaar in de vaart. Ze is natuurlijk al lang niet meer actief bij de KNRM, maar eigendom van een stichting die zich beijvert de geschiedenis van deze in topconditie verkerende historische reddingboot levend te houden.

Gebroeders Luden heeft langste reddingsactie op haar palmares
  • Stichting houdt geschiedenis 50 jaar oude reddingboot levend
  • ‘De kapitein geloofde nog in een wonder’

Door Patrick Naaraat
De Gebroeders Luden werd gebouwd in 1965 op de werf van de Gebroeders
Niestern te Delfzijl. De boot is bekostigd uit het legaat van de heer J.W.A. Luden naar aanleiding van het verdrinken op 21 juli 1924 van zijn broer Hendrik in de Noordzee. De boot  kwam in 1965 in de vaart op het station Oostmahorn als opvolger van de legendarische zelfrichtende reddingboot Insulinde. Toen in 1969 de Lauwerszee werd afgesloten is de Gebroeders Luden naar Lauwersoog verhuisd. In 1996 werd een snellere reddingboot op Lauwersoog gestationeerd en werden de Gebroeders Luden en twee zusterschepen verkocht aan de IJslandse reddingmaatschappij (ICE-SAR). Zij voer daar als Hafbjörg en als Sveinbjörn Sveinsson.

Scheepsramp

Na negen jaar IJsland kwam de Gebroeders Luden terug op Lauwersoog. In 2006 was de Stichting tot behoud van de Gebroeders Luden opgericht en werd ze aangekocht. De boot heeft een roemruchte geschiedenis. In de KNRM-periode werden 967 geredden aan land gebracht.
De Gebroeders Luden was amper twee weken oud toen ze moest uitrukken voor het in moeilijkheden verkerende koopvaardijschip Panagathos. Het zou een van de langste, zo niet de langste reddingsactie uit de geschiedenis van de KNRM worden. De Gebroeders Luden bleef maar liefst ruim drie etmalen achtereen stand-by.

In de vroege ochtend van 28 oktober 1965 raakte het Liberiaanse stoomschip Panagathos op de ondiepten voor Ameland aan de grond. De kapitein accepteerde hulp van de zeesleper Holland. De eveneens gealarmeerde Gebroeders Luden assisteerde bij het overbrengen van de sleeptros. De afsleeppoging had echter geen resultaat en moest de volgende dag worden voortgezet. De wind nam intussen toe. Om 17 uur scheurde het schip, maar men slaagde er in de scheur provisorisch te dichten. De noordnoordwesten wind wakkerde verder aan tot een dikke 6 Beaufort en de voorspellingen waren ongunstig. Er kwam extra hulp van de Duitse zeesleper Wotan. Beide sleepboten en de Panagathos zelf gaven hun volle vermogen, maar het koopvaardijschip kwam niet los. De trossen braken en in noordwest 8 was het onmogelijk opnieuw vast te maken.

Strijd gestreden

De bemanning van de Gebroeders Luden wist dat de strijd gestreden was. De kapitein hoopte echter nog op een wonder. Pas op 2 november om 8.45 uur gaf hij zijn bemanning opdracht het schip te verlaten. De opvarenden werden door de Gebroeders Luden en helikopters van boord gehaald. Het was bij deze redding dat de helikopter zijn intrede deed.
Heroïsche reddingen worden niet meer verricht met de Gebroeders Luden, maar ze vaart nog altijd in het Waddenzeegebied. Nu met gasten, voor rondvaarten, zeehondentochten en asverstrooiingen. De stichting heeft donateurs en een flinke groep enthousiaste vrijwilligers om de reddingboot in stand te houden.

Gebroeders Luden heeft langste reddingsactie op haar palmares | Schuttevaer.nl

Gebroeders Luden heeft langste reddingsactie op haar palmares

De motorreddingboot Gebroeders Luden van Lauwersoog is dit jaar 50 jaar in de vaart. Ze is natuurlijk al lang niet meer actief bij de KNRM, maar eigendom van een stichting die zich beijvert de geschiedenis van deze in topconditie verkerende historische reddingboot levend te houden.

Gebroeders Luden heeft langste reddingsactie op haar palmares
  • Stichting houdt geschiedenis 50 jaar oude reddingboot levend
  • ‘De kapitein geloofde nog in een wonder’

Door Patrick Naaraat
De Gebroeders Luden werd gebouwd in 1965 op de werf van de Gebroeders
Niestern te Delfzijl. De boot is bekostigd uit het legaat van de heer J.W.A. Luden naar aanleiding van het verdrinken op 21 juli 1924 van zijn broer Hendrik in de Noordzee. De boot  kwam in 1965 in de vaart op het station Oostmahorn als opvolger van de legendarische zelfrichtende reddingboot Insulinde. Toen in 1969 de Lauwerszee werd afgesloten is de Gebroeders Luden naar Lauwersoog verhuisd. In 1996 werd een snellere reddingboot op Lauwersoog gestationeerd en werden de Gebroeders Luden en twee zusterschepen verkocht aan de IJslandse reddingmaatschappij (ICE-SAR). Zij voer daar als Hafbjörg en als Sveinbjörn Sveinsson.

Scheepsramp

Na negen jaar IJsland kwam de Gebroeders Luden terug op Lauwersoog. In 2006 was de Stichting tot behoud van de Gebroeders Luden opgericht en werd ze aangekocht. De boot heeft een roemruchte geschiedenis. In de KNRM-periode werden 967 geredden aan land gebracht.
De Gebroeders Luden was amper twee weken oud toen ze moest uitrukken voor het in moeilijkheden verkerende koopvaardijschip Panagathos. Het zou een van de langste, zo niet de langste reddingsactie uit de geschiedenis van de KNRM worden. De Gebroeders Luden bleef maar liefst ruim drie etmalen achtereen stand-by.

In de vroege ochtend van 28 oktober 1965 raakte het Liberiaanse stoomschip Panagathos op de ondiepten voor Ameland aan de grond. De kapitein accepteerde hulp van de zeesleper Holland. De eveneens gealarmeerde Gebroeders Luden assisteerde bij het overbrengen van de sleeptros. De afsleeppoging had echter geen resultaat en moest de volgende dag worden voortgezet. De wind nam intussen toe. Om 17 uur scheurde het schip, maar men slaagde er in de scheur provisorisch te dichten. De noordnoordwesten wind wakkerde verder aan tot een dikke 6 Beaufort en de voorspellingen waren ongunstig. Er kwam extra hulp van de Duitse zeesleper Wotan. Beide sleepboten en de Panagathos zelf gaven hun volle vermogen, maar het koopvaardijschip kwam niet los. De trossen braken en in noordwest 8 was het onmogelijk opnieuw vast te maken.

Strijd gestreden

De bemanning van de Gebroeders Luden wist dat de strijd gestreden was. De kapitein hoopte echter nog op een wonder. Pas op 2 november om 8.45 uur gaf hij zijn bemanning opdracht het schip te verlaten. De opvarenden werden door de Gebroeders Luden en helikopters van boord gehaald. Het was bij deze redding dat de helikopter zijn intrede deed.
Heroïsche reddingen worden niet meer verricht met de Gebroeders Luden, maar ze vaart nog altijd in het Waddenzeegebied. Nu met gasten, voor rondvaarten, zeehondentochten en asverstrooiingen. De stichting heeft donateurs en een flinke groep enthousiaste vrijwilligers om de reddingboot in stand te houden.