Rob is voor ‘Rapport voor mijn Ouders‘ uitgenodigd op internaat De Prinsenvaart, waar Rächel woont. Zij vertelt over de leuke kanten van het leven in de groep met 13 kinderen, maar ook de keerzijde daarvan. Haar verhaal hakt erin. Ze mist haar ouders vaak en het afscheid valt iedere week zwaar. Haar grootste wens is dat ze niet meer naar het internaat hoeft en dat haar ouders in een ‘gewoon’ huis aan de wal gaan wonen.

Sanne groeit op in het café van haar moeder. Het café zit in de haven aan de Maas. Dé ontmoetingsplek voor schippers. Het café is al bijna een eeuw in de familie. Zelfs oma staat nog steeds achter de toog. Rob gaat langs bij Sanne in het café en heeft het met haar over het leven daar. En of het horecabloed ook bij Sanne stroomt, is nog maar de vraag.

Owen laat vol trots het schip van zijn ouders zien. Hij legt uit wat het schip vervoert en we zien de belangrijkste kamers van het schip. Ook ‘de gevaarlijkste kamer’: de machinekamer. Hij is apentrots op het beroep van zijn ouders, want het is volgens hem het mooiste beroep wat er is. Zelf wil hij later ook schipper worden.

De moeder van Raoul krijgt een hoog cijfer voor ‘luisteren en begrijpen’. Raoul vindt dat zijn moeder hem heel erg heeft geholpen, toen hij ineens een soort van smetvrees ontwikkelde. Waar kwam dat vandaan? En hoe zijn ze er mee om gegaan?

In deze aflevering voelen de kinderen hun ouders onder andere aan de tand over geduld. De helft van de ouders in deze klas scoort hiervoor een onvoldoende. Ook zijn de kinderen behoorlijk kritisch over de humor van hun ouders. De uitzending is terug te zien op Uitzending Gemist. (DvdM)