‘Er zijn geen ingrijpende problemen geweest’, zegt Jack Lont, manager engineering bij Sandfirden uit Den Oever, leverancier van de LNG-elektrische voortstuwing. ‘Wel hebben we een aantal modificaties uitgevoerd om de bedrijfsvoering te vereenvoudigen. De besturingssystemen en alle aangehangen componenten bleken dermate gevoelig te zijn dat er foutmeldingen optraden die niet zinvol waren en ook niet vroegen om ingrijpen van de bemanning. Daarom hebben we het meldingssysteem aan boord vereenvoudigd. Via een volgsysteem ontvangen we hier nog wel alle meldingen.’
De vereenvoudiging heeft er onder meer voor gezorgd dat problemen met snel wisselende toerentallen van de generatoren, het zogenoemde ‘hunten’, zijn opgelost. ‘Dat probleem zat niet in de motoren zelf’, zegt accountmanager Lex van der Loo. ‘Het werd veroorzaakt door signalen die de elektrische systemen naar de motoren stuurden. Wisselende belastingen van de schroef werden zeer direct doorgegeven en daar reageerden de motoren weer op. Nu is daar een demping ingebouwd en blijven de toerentallen stabiel.’
De vier motoren in de Greenstream hebben nu samen 27.000 uur gedraaid, een kleine 7000 uur per motor. De vier in de Greenrhine hebben samen 17.000 uur gedraaid, een kleine 4500 uur per motor. Op elk schip staan vier, door Scania V8 gasmotoren aangedreven Powerpacks, met een vermogen van 300 kW elk.
Door het carter te vergroten tot 70 liter hoeft de smeerolie van de gasmotoren pas na 1200 draaiuren te worden ververst. De door Sandfirden ontwikkelde gasbougies hebben een standtijd van 2400 uur.