In memoriam: Henk Wever, MSc

Door drs Brenda de Jong, Proefproces EMV Vrijdag 24 mei jl. heeft een bijzonder mens onze aarde verlaten. Henk Wever is zeer bekend in de beroepszeilvaart, onder andere als oprichter en directeur van de Enkhuizer Zeevaartschool (EZS), waarin hij zijn liefde voor het water en schepen gestalte heeft gegeven. Wat weinig mensen weten is dat…

Door drs Brenda de Jong, Proefproces EMV
Vrijdag 24 mei jl. heeft een bijzonder mens onze aarde verlaten.

Henk Wever is zeer bekend in de beroepszeilvaart, onder andere als oprichter en directeur van de Enkhuizer Zeevaartschool (EZS), waarin hij zijn liefde voor het water en schepen gestalte heeft gegeven. Wat weinig mensen weten is dat hij daarnaast de laatste acht jaar veel energie heeft besteed aan het bestrijden van de Gezondheidsraad, als stuwende kracht achter StopUMTS (het digitale tijdsdocument en kennisbank over de gevolgen van elektromagnetische velden en straling, http://www.stopumts.nl/).

Wie het voorrecht heeft Henk gekend te hebben, zal mijn typering van hem ongetwijfeld herkennen: een bevlogen en bewogen mens, energiek, met een groot gevoel voor humor en een aanstekelijke lach, die van een grondige en gedetailleerde aanpak hield en het hart op de juiste plaats had. Henks inzet voor StopUMTS en de EZS was tomeloos en grandioos.

Veelbeller

Als enthousiast veelbeller – hij was als een van de eersten verknocht aan zijn mobiele telefoon – werd hij benaderd door de provider om iets nieuws uit te proberen: UMTS. Daar had hij wel oren naar, maar omdat hij er al direct gezondheidsklachten van ondervond, bracht hij het toestel terug en meldde dat er iets niet goed mee moest zijn.

Na plaatsing van een zendmast bij hun huis op een van de eilanden, werden zijn vrouw en hij zo ziek dat Henk vond dat hij de Gezondheidsraad moest waarschuwen. Daar werd hij naar huis gestuurd met de mededeling dat er niets aan de hand was en dat hij zich geen zorgen hoefde te maken.

Vanaf dat moment heeft Henk zich actief ingezet als man achter StopUMTS (nadat hij het stokje had overgenomen van de oprichter) en liet op velerlei manieren van zich horen; zo ook in de Klankbordgroep van het Kennisplatform EMV. Daarnaast was hij co-auteur van ‘Elektrostress & Gezondheid: Invloed van elektriciteit en zenders’.

Hij leefde verder uiterst gezond en had inmiddels zelf alle draadloze technieken allang vaarwel gezegd. Het grootste deel van het jaar verbleef hij op een stralingsarme plek in Frankrijk, waar hij weer gezonde kracht en energie opdeed om de rest van het jaar les te geven en de EZS te besturen in zijn geliefde Enkhuizen. Hoe mooi hun ‘schuilhut’ in Frankrijk ook was, toch miste hij zijn eigen stadje aan het water. ‘Verbannen naar het paradijs’, zo omschreef hij het.

Henk was zich, mede door alle wetenschappelijke onderzoeken en ervaringsverhalen die hij heeft bestudeerd en op StopUMTS geplaatst, zeer bewust van de gevaren van kunstmatige elektromagnetische velden en straling. Hij had gehoopt dat hij er op tijd uitgestapt zou zijn om geen verdere ziektes te ontwikkelen, tot er een zeldzaam neuro-endocrien carcinoom bij hem werd gediagnosticeerd. Hij zou nog maar drie maanden te leven hebben.

Volgens de specialisten zou dit type kanker precies zijn begonnen op het moment dat Henk zo ziek werd van de zendmast dat hij en zijn vrouw hun huis aldaar moesten verkopen. De stralingsklachten die hij had, kwamen destijds ook voort uit een verstoring van het neuro-endocriene systeem – iets wat Henk bevestigde in het idee dat deze kanker daar zijn oorsprong had gevonden. Op zijn sterfbed kreeg hij voor dat idee steun van David Gee van het Europees Milieuagentschap.

Ondanks zijn zware ziekte koos hij ervoor niet verder het ziekenhuiscircuit in te gaan, maar nog een laatste fietstocht met zijn vrouw en hond door Frankrijk te maken. Een dappere en positieve afsluiting van een moedig en bewogen leven. Een leven dat niet alleen voor Henk, maar zeker ook voor zijn vrouw en allen die hem kenden en liefhadden, veel te vroeg geëindigd is.

Dag, Henk.

Het ga je goed.

 

In memoriam: Henk Wever, MSc | Schuttevaer.nl

In memoriam: Henk Wever, MSc

Door drs Brenda de Jong, Proefproces EMV Vrijdag 24 mei jl. heeft een bijzonder mens onze aarde verlaten. Henk Wever is zeer bekend in de beroepszeilvaart, onder andere als oprichter en directeur van de Enkhuizer Zeevaartschool (EZS), waarin hij zijn liefde voor het water en schepen gestalte heeft gegeven. Wat weinig mensen weten is dat…

Door drs Brenda de Jong, Proefproces EMV
Vrijdag 24 mei jl. heeft een bijzonder mens onze aarde verlaten.

Henk Wever is zeer bekend in de beroepszeilvaart, onder andere als oprichter en directeur van de Enkhuizer Zeevaartschool (EZS), waarin hij zijn liefde voor het water en schepen gestalte heeft gegeven. Wat weinig mensen weten is dat hij daarnaast de laatste acht jaar veel energie heeft besteed aan het bestrijden van de Gezondheidsraad, als stuwende kracht achter StopUMTS (het digitale tijdsdocument en kennisbank over de gevolgen van elektromagnetische velden en straling, http://www.stopumts.nl/).

Wie het voorrecht heeft Henk gekend te hebben, zal mijn typering van hem ongetwijfeld herkennen: een bevlogen en bewogen mens, energiek, met een groot gevoel voor humor en een aanstekelijke lach, die van een grondige en gedetailleerde aanpak hield en het hart op de juiste plaats had. Henks inzet voor StopUMTS en de EZS was tomeloos en grandioos.

Veelbeller

Als enthousiast veelbeller – hij was als een van de eersten verknocht aan zijn mobiele telefoon – werd hij benaderd door de provider om iets nieuws uit te proberen: UMTS. Daar had hij wel oren naar, maar omdat hij er al direct gezondheidsklachten van ondervond, bracht hij het toestel terug en meldde dat er iets niet goed mee moest zijn.

Na plaatsing van een zendmast bij hun huis op een van de eilanden, werden zijn vrouw en hij zo ziek dat Henk vond dat hij de Gezondheidsraad moest waarschuwen. Daar werd hij naar huis gestuurd met de mededeling dat er niets aan de hand was en dat hij zich geen zorgen hoefde te maken.

Vanaf dat moment heeft Henk zich actief ingezet als man achter StopUMTS (nadat hij het stokje had overgenomen van de oprichter) en liet op velerlei manieren van zich horen; zo ook in de Klankbordgroep van het Kennisplatform EMV. Daarnaast was hij co-auteur van ‘Elektrostress & Gezondheid: Invloed van elektriciteit en zenders’.

Hij leefde verder uiterst gezond en had inmiddels zelf alle draadloze technieken allang vaarwel gezegd. Het grootste deel van het jaar verbleef hij op een stralingsarme plek in Frankrijk, waar hij weer gezonde kracht en energie opdeed om de rest van het jaar les te geven en de EZS te besturen in zijn geliefde Enkhuizen. Hoe mooi hun ‘schuilhut’ in Frankrijk ook was, toch miste hij zijn eigen stadje aan het water. ‘Verbannen naar het paradijs’, zo omschreef hij het.

Henk was zich, mede door alle wetenschappelijke onderzoeken en ervaringsverhalen die hij heeft bestudeerd en op StopUMTS geplaatst, zeer bewust van de gevaren van kunstmatige elektromagnetische velden en straling. Hij had gehoopt dat hij er op tijd uitgestapt zou zijn om geen verdere ziektes te ontwikkelen, tot er een zeldzaam neuro-endocrien carcinoom bij hem werd gediagnosticeerd. Hij zou nog maar drie maanden te leven hebben.

Volgens de specialisten zou dit type kanker precies zijn begonnen op het moment dat Henk zo ziek werd van de zendmast dat hij en zijn vrouw hun huis aldaar moesten verkopen. De stralingsklachten die hij had, kwamen destijds ook voort uit een verstoring van het neuro-endocriene systeem – iets wat Henk bevestigde in het idee dat deze kanker daar zijn oorsprong had gevonden. Op zijn sterfbed kreeg hij voor dat idee steun van David Gee van het Europees Milieuagentschap.

Ondanks zijn zware ziekte koos hij ervoor niet verder het ziekenhuiscircuit in te gaan, maar nog een laatste fietstocht met zijn vrouw en hond door Frankrijk te maken. Een dappere en positieve afsluiting van een moedig en bewogen leven. Een leven dat niet alleen voor Henk, maar zeker ook voor zijn vrouw en allen die hem kenden en liefhadden, veel te vroeg geëindigd is.

Dag, Henk.

Het ga je goed.