Het gaat om subsidies of generieke steun die vanuit het ‘matching fonds’ aan werven werd verstrekt ter compensatie van verhulde overheidssubsidie aan buitenlandse werven, zoals de nog altijd bestaande Spaanse tax-leaseconstructie en rentecompensaties. De subsidie mocht alleen worden aangevraagd voor exportorders, waarbij met buitenlandse offertes moest worden aangetoond dat sprake was van concurrentievervalsing. De Kamper Scheepswerf zou echter ook subsidie hebben aangevraagd en gekregen voor schepen die voor Nederlandse opdrachtgevers zijn gebouwd. Die schepen werden dan op papier geëxporteerd, waarna Senter (later SenterNovem) overging tot verstrekking van de door Economische Zaken beschikbaar gestelde subsidie.